236. ஸ்ராலினிச அதிகாரத்துவத்தினர் தங்களை முதலாளித்துவ ஆளும் குழுக்களாக மாற்றி கொண்டிருந்த அதே வேளையில், ஐரோப்பா மற்றும் ஆஸ்திரேலியாவில் இருந்த முன்னாள் தொழிலாளர் மற்றும் சமூக ஜனநாயக கட்சிகள், அவற்றின் மேலெழுந்தவாரியாக சோசலிசத்தின் மீதான பற்றுறுதியை திசைதிருப்பின. மேலும் அவர்கள் வாழ்க்கை நிலைமை மற்றும் சமூக திட்டங்கள் மீதான தீவிர தாக்குதல்களுக்குகான ஒரு வாகனமாகினர். ஒன்றோ அல்லது பல வழிகளிலோ பெயரளவில் சோசலிசம் அல்லது தேசிய சீர்திருத்தத்துடன் இருந்த இந்திய காங்கிரஸ் கட்சி போன்ற முதலாளித்துவ தேசியவாத கட்சிகள், கடுமையான முறைமைகளை செயல்படுத்தவும், அரசு தொழில்துறையை தனியார்மயமாக்கவும் சர்வதேச நிதி மூலத்தனத்துடன் இணைந்து செயலாற்ற தொடங்கின.

237. அமெரிக்காவின் AFL-CIO உட்பட தொழிற்சங்க அதிகாரத்துவங்களின் சீரழிவு, இந்த சர்வதேச செயல்முறைக்கு ஒரு சான்றாக இருந்தது. AFL-CIOஉருவாக்கிய பல சங்கங்கள் பெரிய போராட்டங்களில் ஈடுபட்டதால், அது தொழிலாள வர்க்கத்தை உண்மையான வெற¢ற¤க¢கு இட்டு சென்றது. ஜனநாயக கட்சியின் அரசியல் மேலாதிக்கத்தையும் இலாப நோக்கு அமைப்பு முறையையும் தொழிற்சங்கங்கள் ஒத்துக் கொண்டன. அமெரிக்க முதலாளித்துவத்தின் ஏற்றத்தின் போது, தேசிய சீர்திருத்தவாத கொள்கையின் அடிப்படையில் தொழிற்சங்கங்களால் தொடர்ந்து அவற்றின் உறுப்பினர்களின் வாழ்க்கை தரங்களை உயர்த்த முடிந்தது. எவ்வாறிருப்பினும், பூகோளமயமாக்கலின் பாதிப்பினாலும் அமெரிக்க முதலாளித்துவத்தின் ஆழ்ந்த நெருக்கடியினாலும் இந்த முன்னோக்கு நிலைக்கமுடியாமல் போனது. தொழிற்சங்கங்களின் கொள்கைகள் எப்போதும் வெளிப்படையான பெருநிறுவன பண்பை கொண்டிருந்தன. பெருநிறுவன நலன்களிடமிருந்து சுதந்திரம் பெறுவது போன்று போலி தோற்றம் கூட கைவிடப்பட்டது. 1980கள் முழுமையும், அமெரிக்காவின் AFL-CIO தொடர்ந்து வேலைநிறுத்தங்களை தனிமைப்படுத்துவதிலும் தோல்வியுற செய்வதிலும், திட்டமிட்டு செயல்பட்டது. அதிகாரத்துவம் தொடர்ந்து தான் பிரதிநிதித்துவப்படுத்தும் தொழிலாளர்களிடம் இருந்து அதன் சொந்த வருமானத்திற்கான மூலவளத்தை பிரித்து வைத்தது. இந்த செயல்முறையில், அதிகாரத்துவமானது தொழிலாள வர்க்கத்திற்கு குரோதமாகியது மற்றும் அதனிடமிருந்து ஒரு வேறுபட்ட சமூக அடையாளத்தை வலிந்து ஏற்றது. பெயரளவிற்கு "தொழிலாள-வர்க்க அமைப்புகள்" என்று கூறப்பட்ட தொழிற்சங்கங்கள், ஆளும் எந்திரங்கள் தொடர்ந்து வெறுமையாக மாறிவரும் அதன் சமூக இயல்பை கவனிக்கத் தவறிவிட்டன. யதார்த்தத்தில், தொழிற்சங்கங்கள் தொழிலாளர்கள் அமைப்புகளாக இல்லை, ஆனால் அவை நிறுவனங்களின் கட்டுப்பாட்டில், ஒரு வெளிப்படையான குட்டி-முதலாளித்துவ பிரிவுகளின் நலன்களுக்கு சேவையாற்றி கொண்டு தொழிலாள வர்க்கத்திடம் இருந்து அந்நியப்பட்டு அதனுடன் ஆழமான விரோதத்துடனும் இருந்தன.

238. 1993 வேர்க்கர்ஸ் லீக்கின் முன்னோக்குப் பத்திரமான, முதலாளித்துவ உற்பத்தியின் பூகோளமயமாக்கலும் தொழிலாள வர்க்கத்தின் சர்வதேச பணிகளும் என்பதில், பழைய தொழிலாளர் அமைப்புகளின் அடிப்படை நோக்குநிலையை - தேசிய தொழிற்துறையின் பாதுகாப்பும் தேசிய உழைப்பு சந்தையும் பூகோள ரீதியாக ஒருங்கிணைக்கப்பட்ட உற்பத்தி மற்றும் முன்னொருபோதுமில்லாத மூலதன நகர்வு ஆகியவற்றால் கீழறுத்துள்ளது என விளக்கியது.

ஒவ்வொரு நாட்டிலும் இந்த அதிகாரத்துவ எந்திரங்களின் பாத்திரம், தொழிலாளர்களுக்கு சலுகைகள் வழங்குவதற்காக முதலாளிகளுக்கும் அரசிற்கும் அழுத்தம் அளிப்பதில் இருந்து, மூலதனத்தை ஈர்ப்பதற்காக முதலாளிகளுக்கு சலுகைகள் வழங்குவதற்கு தொழிலாளர்களுக்கு அழுத்தம் கொடுக்கும் நிலைக்கு மாற்றப்பட்டுள்ளது.^[138]

239. தொழிற்சங்கங்களின் பாத்திரம் மற்றும் அவற்றின் சமீபத்திய முன்னேற்றம் பற்றிய ஒரு வரலாற்று ஆய்வின் அடிப்படையில் வேர்க்கர்ஸ் லீக் முடிவுக்கு வந்தது, வேர்க்கர்ஸ் லீக் தந்திரோபாய சந்தர்ப்பவாதத்தையும், தொழிற்சங்க வழிபாட்டையும் நிராகரிக்கிறது, மற்றும் அது ஒரு தொழிற்சங்கவாத முன்னோக்கை கொண்டு AFL-CIO அதிகாரத்துவத்தின் காட்டிகொடுப்புகளுக்கு பிரதியீடான ஒன்றை முன்வைக்கவில்லை. அது தனக்குத்தானே முதலும் முக்கியமாகவும் தொழிலாள வர்க்கத்தின் முன்னேறிய, முன்னணிப் படையினருக்கு கூறுகிறது, மேலும் மார்க்சிசத்தின் பாரம்பரியத்தில் இருந்து வெகுவாக விடுபட்டுள்ள தொழிலாளர்களின் ஒரு புதிய தலைமுறையை மார்க்சிசவாதிகளாக பயிற்றுவிக்க விரும்புகிறது. ஆகையால் தொழிலாள வர்க்கத்திற்கு அதன் பழைய அமைப்புகளின் அரசியல் பண்புகளையும் அது பிரதிநிதித்துவம் செய்யும் சமூக சக்திகளையும் நேரடியாகவும் அப்பட்டமாகவும் விளக்குகிறது.

வேர்க்கர்ஸ் லீக் தொழிற்சங்கங்களை அல்லது அதற்குள் இருக்கும் தொழிலாளர்களை புறக்கணிப்பதில்லை. அமைப்புக்களுக்குள் மாட்டிக் கொண்டிருக்கும் தொழிலாளர்களை அவ்வமைப்புக்களின் பிற்போக்குத் தன்மைக்கு பொறுப்பு என நாம் கருதவில்லை. ஒரு புரட்சிகர வேலைத்திட்டத்தின் அடிப்படையில் தொழிலாளர்களை அணிதிரட்டும் நோக்கில், எங்கெல்லாம் சாத்தியமோ அங்கு, இந்த தொழிற்சங்கங்களில் (அவை பாசிச கட்டுப்பாட்டில் இருக்கும் சங்கங்களாக இருந்தாலும் கூட) கட்சி தலையிடுகிறது. ஆனால் இந்த அமைப்புகளுக்குள் இருக்கும் புரட்சிகர நடவடிக்கைக்கான முக்கிய முற்கோள், AFL-CIO (மற்றும் அதனுடன் இணைந்துள்ள சங்கங்களின்) பண்பின் மீதான ஒரு தத்துவார்த்த தெளிவும் தொழிலாளர்களுக்கு இக்கசப்பான உண்மைகளைக் கூறுவதில் ஒரு கடுமையான நேர்மையும் ஆகும்.

AFL-CIO, தொழிலாளர் அதிகாரத்துவ நலன்களின் அமைப்புரீதியான வெளிப்பாடு, அது "கைப்பற்றப்படலாம்", மேலும் புரட்சிகர போராட்டத்திற்கான ஓர் ஆயுதமாக அது மாற்றப்பட முடியும் என்ற கருத்தை வேர்க்கர்ஸ் லீக் முற்றிலும் நிராகரிக்கிறது...^[139]

240. தொழிற்சங்கங்களின் அடிப்படையிலான ஒரு தொழிற் கட்சிக்கான தனது கோரிக்கையை வேர்க்கர்ஸ் லீக் திரும்ப பெற்றுக் கொண்டது. தொழிற்சங்கங்கள் பாரியளவிலான தொழிலாளர்களின் ஆதரவை கொண்டிருந்த ஒரு காலத்தின் போது, அவை தொழிலாள வர்க்கத்தை பாதுகாக்கும் அமைப்புகளாக ஒரு சிறிய அளவில் மட்டுமே தொடர்ந்து செயல்பட்ட நிலையில், இந்த கோரிக்கை ஏற்றுக் கொள்ளத்தக்கதாய் இருந்தது. இது 1990 அளவில் அப்படியாக இல்லை.