Ten artykuł został pierwotnie opublikowany na Twitterze.
We wczorajszym artykule redakcyjnym New York Timesa(„Udokumentujcie zbrodnie wojenne na Ukrainie“) z opóźnieniem zwrócono uwagę na procesy norymberskie z 1946 roku, w których sądzono i skazano przywódców nazistowskich. Przytacza definicję Trybunału, zgodnie z którą wojna napastnicza jest zbrodnią międzynarodową:
„Rozpętanie wojny napastniczej jest więc nie tylko zbrodnią międzynarodową; jest to największa zbrodnia międzynarodowa, różniąca się od innych zbrodni wojennych tylko tym, że łączy i kumuluje w sobie wszystkie okropności.“
W 2004 roku podczas debaty w Trinity College powołałem się na proces norymberski jako podstawę prawa międzynarodowego do oskarżenia Busha, Cheneya, Rumsfelda, brytyjskiego premiera Blaira i wielu innych jako zbrodniarzy wojennych za rozpoczęcie wojny napastniczej przeciwko Irakowi.
Przez ostatnie 30 lat, kiedy Stany Zjednoczone prowadziły kolejne wojny napastnicze, Times ignorował procesy norymberskie. Teraz powołuje się na nie jako na precedens przeciwko Putinowi, pokazując po raz kolejny, że stosunek mediów do prawa międzynarodowego jest uwarunkowany wyłącznie interesami polityki zagranicznej USA.
Ściganie Putina może być możliwe — ale pociąganie go do odpowiedzialności za „wojnę napastniczą“ przy jednoczesnym ignorowaniu o wiele bardziej rażących przewinień licznych prezydentów USA i wysokich rangą urzędników (np. Hilary Clinton) byłoby prawną farsą.
Jeśli Putin zostanie oskarżony o prowadzenie wojny napastniczej, masowe dozbrajanie Ukrainy może doprowadzić do oskarżenia przywódców USA i NATO o wszczęcie i prowadzenie nielegalnej wojny zastępczej przeciwko Rosji.
Timespisze: „Rosja, oczywiście, twierdzi, że okrucieństwa w Buczy zostały upozorowane. Niewykluczone, że śledczy znajdą dowody okrucieństw popełnionych przez oddziały ukraińskie na Rosjanach lub kolaborantach. Jest to tym bardziej uzasadnione, aby przeprowadzić dokładne dochodzenie.“
To wyjątkowe przyznanie, że przestępstwa mogły zostać popełnione po obu stronach konfliktu i że zarzuty należy dokładnie zbadać, stanowi wyjątek w lawinie oskarżeń przeciwko Rosji w New York Timesie i amerykańskich mediach.
***
We wrześniu 1982 roku w obozach dla uchodźców Sabra i Shatila w stolicy Libanu, Bejrucie, doszło do masakry 3,5 tysiąca uchodźców palestyńskich. Wojsko izraelskie, które okupowało Bejrut, umożliwiło faszystom dostęp do obozów i pozwoliło na dokonywanie mordów.
Oficjalne śledztwo wykazało, że minister obrony Izraela Ariel Szaron był osobiście odpowiedzialny za masowe zabójstwa. Mimo że zrezygnował z funkcji, Szaron pozostał w rządzie. Nie ponosząc nigdy odpowiedzialności prawnej, Szaron został później premierem Izraela.
Stany Zjednoczone i ich imperialistyczni sojusznicy przyzwalali na niezliczone zbrodnie wojenne i bezpośrednio je popełniali. Reakcja amerykańskiego rządu i mediów na zbrodnie wojenne — potępiane, usprawiedliwiane i ignorowane — jest uwarunkowana interesami politycznymi.