Uzun süredir Sosyalist Eşitlik Partisi üyesi olan Larry Moore 21 Kasım günü Albuquerque New Mexico’da kanserden hayatını kaybetti. Kendisi 76 yaşındaydı.
Larry kendini işine adamış bir öğretmen, üretken bir müzisyen ve söz yazarı, tüm baskı ve adaletsizlik mağdurlarının yorulmak bilmez bir savunucusu ve ilkeli bir sosyalizm savaşçısıydı. Larry’yi tanıyan ve birlikte çalışan herkes, uluslararası işçi sınıfının seçkin bir temsilcisine ve her yönüyle düzgün ve iyi bir insana sevgiyle ve hüzünle veda ediyor.
Larry, Los Angeles’ta sekiz kardeşli geniş bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi. Liseyi Whittier, Kaliforniya’da bitirdikten sonra New Mexico’da üniversiteye gitti ve burada öğretmen olarak çalışmaya başladı. Kendi kuşağından pek çok kişi gibi Vietnam Savaşı’nın radikalleştirdiği bir “vicdani retçi” olarak orduya katılmayı reddetti ve bu nedenle 15 ay hapis yattı. Bu süre zarfında hevesle siyaset teorisi, tarih ve sömürgeci baskıya karşı dünya çapında patlak veren mücadeleler hakkında okumaya başladı.
Larry daha sonra yaşamı boyunca 30 farklı işte çalıştığını söyleyecekti. 1980’lerde Los Angeles bölgesindeki Wilmington’da bir çelik fabrikasında çalıştı. Daha sonra Long Beach, Kaliforniya’da Kerr Steamship şirketinde gemi katipliği yaptı. Dünyanın dört bir yanından gelen işçilerle yan yana çalışmış olmaktan gurur duyuyordu.
Özellikle müzik, Larry için yaşam boyu süren bir tutkuydu. Gençliğinde saksafon çalmaya başladı ve flüt, akordeon, ukulele, gitar, klarnet, quena ve perküsyon da dâhil olmak üzere birçok enstrümanda yetkinleşti. 1980’lerin başında, blues, caz, folk, rock, Latin ve diğer gelenekler hakkındaki ansiklopedik bilgisinden esinlenerek şarkılar yazmaya başladı. Bu şarkıları sık sık solcu amaçları desteklemek ve bağış toplamak için seslendirdi ve bu şarkılardan bazıları Güney Kaliforniya’daki KPFK radyosunda çalındı.
Bununla birlikte, ciddi bir siyasi düşünür olarak, Larry’nin daha sonra adlandıracağı gibi “protest kalabalık” onu tatmin etmedi. “Kendi kendimi eğitmiştim. Yeni Sol’a dayanan pek çok şey okudum. Michael Harrington’ın ‘Sosyalizm’ kitabını bile okudum. Kitap sosyalizmden bahsediyordu ama sonra Demokratik Parti’ye oy vermemi söylüyordu. Bu durumla karşılaşmaya devam ettim.”
2000’lerin başında Dünya Sosyalist Web Sitesi’ni okumaya başladı. Eylül ayındaki bir tartışmada Larry şöyle diyordu: “Etrafa bakmaya devam ettim. Tatmin olmuyordum. Sonra WSWS’ye rastladım ve dikkatle okumaya başladım. Analizlerini okumaya başladım. Ondan bir türlü kopamadım. Analizini anlamak benim için neredeyse bir görev haline geldi. Çok fazla okuma yapmam gerekti. Ama analizin kesinlikle doğru olduğu benim için çok açık hale geldi.”
Bir protesto sırasında üyelerle tanıştıktan sonra 2003 yılında Sosyalist Eşitlik Partisi’nin Los Angeles şubesine katıldı. Ölümüne kadar aktif bir üye olarak kaldı. Larry, “Ben bir Troçkistim, siyasetime dair hiçbir pişmanlığım yok,” demişti.
Larry, 2007-2023 yılları arasında Dünya Sosyalist Web Sitesi için D. Lencho takma adıyla toplam 96 makale yazdı. Makaleleri Kaliforniya’daki sosyal koşullardan müzik ve sanata kadar çeşitli konuları kapsıyordu. Akıcı şekilde İspanyolca konuşuyordu ve Orta ve Güney Amerika’ya odaklanan WSWS işçi mücadeleleri özetlerine düzenli olarak katkıda bulundu. Buna ek olarak Larry, yayımlanmadan önce makalelerin yazım hatalarının düzeltilmesine yardımcı oldu. Bu görev genellikle gece geç saatlere kadar çalışmayı gerektiriyordu ancak uzun yıllar boyunca dikkatle ve özenle görevini yerine getirdi.
Larry, 2008 yılında şarkıcılar Miriam Makeba ve Odetta, 2009 yılında Mercedes Sosa ve 2021 yılında Meksikalı şarkıcı Amparo Ochoa’nın ölümleri üzerine makaleler yazdı. Bu yazılarda bu sanatçıların tarihsel bağlamları içindeki sınırlılıklarını, yaşadıkları dönemin zorluklarını ve katkılarının kalıcı önemini anlayışlı bir şekilde dile getirdi. Ayrıca dünyanın dört bir yanındaki genç okurları bu sanatçılarla tanıştırdı.
“Bu tarihsel sınırlılıklara rağmen,” diye yazıyordu Larry, “Miriam Makeba ve Odetta’nın şarkıları –sadece acı ve mücadele şarkıları değil aynı zamanda neşe ve gerçek bir eşitlik dünyası vizyonu şarkıları– seleflerine ilham veren hedeflere nihayet ulaşmak için mücadeleyi üstlenen gelecek nesilleri harekete geçirmeye devam edecek bir mirastır.”
Larry, SEP’in Los Angeles’ın işçi sınıfı mahallelerindeki çalışmalarında düzenli olarak yer aldı, SEP’in seçim kampanyalarına katıldı ve öğretmenler, Hollywood yazarları, sağlık çalışanları ve diğer işçilerin grevlerinde bildiri dağıttı ve bunlar hakkında haber yaptı. İşçi mücadeleleri hakkında konuştuğunda ya da yazdığında, bunu onlarca yıllık somut kişisel deneyimlerinden yola çıkarak yapardı.
Larry zaman zaman Batı Yakası liman işçileri sendikası olan Uluslararası Liman ve Depo İşçileri Sendikası (ILWU) bürokrasisinin hain rolüne ilk elden nasıl tanık olduğunu anlatırdı. Bir grev oylamasının ardından “arkamızdan çevrilen bir komplo vardı,” diye hatırlıyordu ve şube başkanı “şirketle birlikte çalışıyor ve büyük tavizler vermeyi kabul ediyordu. Aslında, ne zaman biri işyerinden ayrılsa ya da emekli olsa, pozisyonu doldurmuyorlardı. Sadece iş yükünü arttırdılar.”
“Sonra insanları özellikle etnik köken temelinde birbirine düşürmeye başladılar,” demiş ve şunları eklemişti: “Beyaz işçilerle siyah ve diğer işçileri karşı karşıya getiriyorlardı. Bu kesinlikle korkunç bir şeydi. Bunu işçileri bölmek ve şirketin politikalarına karşı birleşmelerini engellemek için yaptılar. Bazıları düzgün işler aldılar ama birçok kişi gerçekten kötü işler ve kötü ücretler aldı. Bu benim için büyük bir dersti.”
Larry, Long Beach’te yaşarken ikinci dil olarak İngilizce (ESL) öğretti; 2013’te New Mexico’ya döndükten sonra bu işe devam etti ve o sırada SEP’in Güneybatı Grubu’na katıldı. Bir ESL öğretmeni olarak, Amerika Birleşik Devletleri’ne yeni gelen yüzlerce göçmenin hayatı üzerinde önemli bir etkiye sahip olmaya devam edecekti.
Larry, dil ve müzik becerilerini öğrencilerin İngilizce telaffuz, deyim ve selamlaşmaları hatırlamalarına yardımcı olan şarkılar bestelemek için kullandı. Bu işten son derece keyif alıyordu ve bu deneyimden en az genellikle gündüzleri çalışıp geceleri derslerine katılan işçi sınıfından öğrencileri kadar zevk alıyordu. Bazen teşekkürlerini ve takdirlerini göstermek için ona kendi elleriyle yaptıkları yemekler getirirlerdi.
2020 yılında Albuquerque’deki Encuentro sosyal adalet merkezi, öğretmen tanıtımında, Larry’yi “öğrenmeyi eğlenceli, ilgi çekici ve etkileşimli hale getirmek amacıyla müzik ve şarkıları kullandığı için öğrencileri tarafından sevilen” bir öğretmen olarak tarif etti. 2021’de öğretmenlikten emekli olduktan sonra, Encuentro onu “sosyal adalete ve Latin göçmen toplumuna bağlılığı” nedeniyle özel bir onur yemeğinde ödüllendirdi. Encuentro, onun onuruna “Larry Moore ESL Sınıfı”nı oluşturdu.
Larry’nin mültecilerin ve göçmenlerin haklarını ve onurunu Cumhuriyetçiler, Demokratlar, sendikalar ve medya tarafından acımasızca günah keçisi ilan edilmelerine karşı kararlılıkla savunduğunu söylemeye gerek yok.
Ölümünden birkaç ay önce, Larry’nin ailesi ve arkadaşları Encuentro’da onun onuruna, eski öğrencilerinin yanı sıra müzisyen arkadaşlarının da geniş katılım gösterdiği bir etkinlik düzenlenmesine yardımcı oldu. Yaklaşık 50 kişi katıldı ve hep hatırladıkları şarkılarını Larry’yle birlikte söylediler. Çok duygulanan Larry bunu “kariyerinin son performansı” olarak adlandırdı.
Doktorlardan gelen haberler kötüleşse de Larry sonuna kadar moralini yüksek tuttu. Son haftalarında bile, SEP üyeleri onu aradığında, Larry onlara eski müzik grubu arkadaşları arasında doğaçlama yapma çabalarından, kötüleşen durumuna rağmen çalışmaya nasıl devam etmek istediğinden ve WSWS’deki en son makalelerden bahsediyordu.
Bir telefon görüşmesinde “Parti çok iyi bir iş çıkarıyor. Emekçiler için mücadele eden tek örgüt” diyor ve şöyle devam ediyordu: “Elimden geldiğince çok okumaya çalışıyorum ama bazen zor oluyor. Bir sayfa ya da bazen sadece birkaç paragraf okuyabiliyorum. Ama sizin yanınızda olduğumu bilmenizi istiyorum.”
Larry’nin nazik ve cömert kişiliği onu tanıyan herkes tarafından sevgiyle hatırlanacaktır. Askere alınmaya direndiği için parmaklıklar ardında geçirdiği zamanın yanı sıra yaşadığı dönemin tüm rüzgarlarına karşı Marksizmin tarihsel geleneğini kararlılıkla savunduğu on yılların da gösterdiği gibi bu mütevazı dış görünüşünün altında çok okuyan ve ciddi bir düşünür, büyük bir deneyim ve yetkinlik, adaletsizlik ve baskının her mağduru için derin bir sempati duyan ve cesur kişisel fedakarlıklar yapabilen biri vardı.
Larry arkasında onu çok özleyecek yoldaşlar, öğrenciler, iş arkadaşları, müzik grubu arkadaşları, dostlar ve aile üyeleri bıraktı.