David North, bir süre önce, Britanyalı Troçkist lider Gerry Healy’nin biyografisi olarak sunulan The Party Is Always Right (Parti Her Zaman Haklıdır) hakkında kapsamlı ve mahkûm edici bir kitap eleştirisi kaleme almıştı. Kitabın yazarı, Amerika’nın Demokratik Sosyalistleri’nin (DSA) üyesi Aidan Beatty, şimdiye kadar North’a yanıt vermeye kalkışmadı.

Bu ek inceleme, Beatty’nin Healy’nin İrlanda’daki gençliğiyle ilgili kanıtları manipüle ettiğini ortaya koyuyor. Healy 1913’te doğdu ve 1926’da 12 ya da 13 yaşındayken Galler’e göç etti. Çocukluğu İrlanda tarihinin önemli ve patlayıcı bir dönemiyle, Birinci Dünya Savaşı, Paskalya Ayaklanması, Bağımsızlık Savaşı ve İç Savaş’ı kapsayan yıllarla kesişmişti.

Beatty’nin bu döneme ait kanıtları çarpıtması ve kötüye kullanması, Healy’yi çocukluğu hakkında bile her şeyi söylemeye hazır bir yalancı olarak göstermeyi amaçlamaktadır.

Beatty’ye göre, Healy’nin “düpedüz yalanları” arasında “en korkunç olanı”, “[Britanya devletine bağlı] Black and Tans’ın Bağımsızlık Savaşı sırasında babasını vurup öldürdüğünü gördüğü” iddiasıdır.” [1] Beatty tarafından hiç tartışılmayan bağlam, Cumhuriyetçi bağımsızlık savaşçılarının yanı sıra İrlandalı sivillere de acımasızca kontrgerilla şiddeti uygulayan Britanya imparatorluk güçlerinin giydiği haki üniformalardan dolayı Black and Tans Savaşı olarak da bilinen, Britanya emperyalizmine karşı İrlanda Bağımsızlık Savaşı (1919-1921) sırasındaki kanlı çatışmalardır. Yakın zamanda Jacobin’e verdiği röportajda Beatty bu konuya geri dönerek “Healy 1919’da Black and Tans’ın babasını vurup öldürdüğünü gördüğünü iddia etmişti ki bu düpedüz yalandır,” [2] diye ileri sürdü.

Bir biyografinin öznesini yalancı ilan etmek, somut kanıtlarla desteklenmesi gereken ciddi bir suçlamadır. Bekleneceği üzere, Beatty bu iddianın ardından bir son not ekliyor. Ancak bu, okuru böyle bir şeyi kanıtlamayan bir referansa yönlendiriyor. Beatty’nin “Notlar” bölümünün 161. sayfasında şunları buluyoruz: “Michael Healy [Gerry Healy’nin babası] elbette McNamara’nın War and Revolution’da verilen Galway kayıplarının tam listesinde yer almamaktadır.” [3]

Beatty iki yalan söylerken yakalanmıştır. Birincisi, kendi iddiası, Michael Healy isminin Dr. Conor McNamara’nın, değerli kitabı War and Revolution in the West of Ireland, Galway, 1913–22’de derlediği ölüler listesinde yer alıp almadığı değildir. Beatty’nin iddiası; Healy’nin, babasının Black and Tans tarafından öldürüldüğünü ileri sürerek “korkunç” biçimde, “düpedüz yalan” söylediğidir. Dolayısıyla verilen referansın, okuru Healy’nin böyle bir açıklama yaptığına dair belgelere götürmesi gerekirdi. Ama götürmüyor.

İkincisi, Dr. McNamara’nın savaşta ölenler tablosu 1919 yılına atıfta bile bulunmamaktadır. Ek’in başlığı bunu açıkça ortaya koymaktadır: “County Galway’deki şiddet olaylarında ölenler, Ocak 1920-Temmuz 1921.” Dahası McNamara’nın araştırması, ölenlerin tam bir listesini yapmanın mümkün dahi olamayacağını göstermektedir. McNamara’nın belirttiği gibi, bilinmeyen sayıda genç erkek Galway’i terk etmiş, büyük olasılıkla New York, Boston ve Chicago’ya gitmiş ve “birçok durumda, hem savaşın hem de bağımsızlık mücadelesinin kayıpları ve gazileri kendi aileleri dışında hatırlanmamıştır.” [4] McNamara’nın kitabı, Healy’nin çocukluğunun Galway’inde Beatty’nin üstünkörü incelemesinde tamamen eksik olan korkunç şiddetin bir resmini çizdiği için döneceğimiz önemli bir kitaptır.

Beatty’nin Healy’ye olan açık nefreti göz önüne alındığında, bu masum bir hata olarak görülemez. Yazar, kitabı için çok önemli olan ve ilk sayfada yer alan bir iddia için hiçbir kanıt sunmamaktadır. Bu, intihal ile eşdeğer ciddiyette bir akademik ihlaldir. Beatty önemli bir referansı tahrif etmeye istekliyse, daha neler yapabilir?

Ve bu daha acil bir başka soruyu gündeme getirmektedir. Healy’nin, babasının Black and Tans tarafından öldürüldüğüne tanık olduğunu söylediğini belgeleyen bir kaynak var mı? Beatty böyle bir atıfta bulunmuyor ancak insan bir kaynak olması gerektiğini düşünüyor.

Beatty’nin kitabından önce, “Healy’nin Black and Tans hikâyesi”nin en son versiyonu Dictionary of Irish Biography adlı çevrimiçi bir referans kaynağında yer alıyor. “Thomas Gerard ‘Gerry’ Healy” girdisinin yazarı Aidan Beatty’den başkası değil. Web sayfasına göre 2023 yılında değiştirilmiş olan bu versiyonda Beatty şöyle yazıyor:

Healy, altı yaşındayken babasının ‘Black and Tans’ tarafından vurulduğunu gördüğüne dair geniş çapta yayılan iddiası gibi çocukluk ve gençlik yıllarının bazı yönlerini uydurmuştu. Hayatı ve siyasi faaliyetleri hakkında ömür boyu sürecek bir abartma ya da yalan söyleme alışkanlığı geliştirmişti. [5]

Beatty burada yine aldatıcı yöntemini ortaya koyuyor. Healy’nin çocukluğu hakkında yalan söylediği ve bu nedenle kariyerindeki her şeyin bir yalanlar silsilesi olduğu iddia ediliyor. Ancak Beatty bir kez daha Healy’den hiçbir alıntı yapmıyor. Girdinin sonunda listelenen birkaç kaynak da dikkatli okurları Healy’nin Black and Tans ya da başka bir şey hakkında herhangi bir açıklamasına dair bir kanıta götürmüyor. Aidan Beatty’nin Gerry Healy hakkındaki bir ansiklopedi maddesi için kullandığı kaynaklar arasında Gerry Healy’nin kendisi bulunmamaktadır.

Black and Tans hikâyesinin daha önceki bir versiyonu, 2005 yılında yayımlanan ve yıllar boyunca çeşitli sahte sol oluşumların üyesi olmuş John McIlroy tarafından Healy’ye saldıran bir başka tutarsız ansiklopedi girdisinde yer alıyordu. McIlroy’un yorumuna göre, “[Healy’nin] babasının Black and Tans tarafından öldürüldüğüne dair kamuoyuna yansıyan hatıraları ... tarihi kayıtlarda hiçbir iz bırakmamıştır.” [6] Ancak Beatty gibi McIlroy da Healy’nin böyle bir iddiada bulunduğuna dair hiçbir kanıt sunmamaktadır.

Bu hikâyenin daha da eski bir versiyonu, eski WRP üyesi Bob Pitt’in Healy hakkındaki bir başka iftirasında yer almaktadır. Healy’nin 1989’daki ölümünden sonra yayımlanan bu kitap, Beatty ve McIlroy’un versiyonlarından önce yazılmış olsa da, anlatı yapısı itibarıyla her ikisi için de en olası kaynak olacak kadar benzerdir. Pitt, Healy’nin “babasının Black and Tans tarafından öldürüldüğü” iddiasının “kendi tarihi hakkında geliştirdiği efsanelerden sadece bir diğeri olabileceğini” yazmıştır. [7] Ancak Pitt, Beatty ve McIlroy gibi, Healy’nin böyle bir şey söylediğine dair hiçbir belge göstermemektedir.

Beatty, kitabının Healy’nin gençliğiyle ilgili bu bölümünde Pitt ya da McIlroy’dan alıntı yapmıyor. Ancak her üçü de oldukça benzer formülasyonlar kullanıyor. Beatty, Black and Tans hikâyesinin “sıkça tekrarlandığını” ve “geniş çapta yayıldığını” söylüyor. McIlroy ise “çok fazla duyuruldu,” diyor. Ancak bu “efsanenin” “geniş çapta yayıldığı” ve “çokça duyurulduğu” doğru olsaydı, Healy’nin bunu bir noktada söylediğine dair bir belge bulunması beklenirdi: bir konuşma, bir mektup, bir gazete makalesi, bir toplantıdan notlar, herhangi bir şey. Ancak Healy’ye olan nefretlerini gizlemeyen bu yazarların hiçbiri böyle bir belge göstermemektedir.

Hikâyenin asıl kaynağının, Britanya birliklerinin Kuzey İrlanda’dan ve Amerikan güçlerinin Irak’tan çekilmesine karşı çıkan Siyonist ve sağcı bir sosyalist olan Sean Matgamna olması muhtemeldir. [8] İrlanda doğumlu Matgamna, 1960 yılından -ihraç edildiği- 1963 yılına kadar Healy’nin Sosyalist İşçi Birliği’nin (SLL) bir üyesiydi. Matgamna’nın yukarıda adı geçen yazarlardan ikisiyle, McIlroy ve Beatty ile bağlantıları bulunmaktadır. McIlroy ile aynı siyasi oluşumlar içinde yer almışlar ancak daha sonra araları açılmış ve bu tartışma hiçbir siyasi mesele içermemiş gibi görünmektedir. [9] Beatty kitabı yazarken Matgamna ile görüşmüş ve yazışmıştır ancak Healy’nin gençliğine dair herhangi bir bilgi için Matgamna’ya atıfta bulunmamaktadır.

Matgamna, 2008 ya da 2009’da internette yayımlanan bir yazısında -aslen ne zaman yazıldığı belli değil- Healy’nin kendisine babasının Black and Tans tarafından öldürüldüğünü “onunla ilk konuştuğumda”, yani 1960’ların başında söylediğini iddia etmektedir. [10] Healy, Matgamna ile ilk karşılaşmasında, yani hiç tanımadığı biriyle bu kişisel bilgiyi neden paylaşmış olabilir? Dahası, geçen zamanı ve bir kez daha elimizde başka belge olmadığını bir kenara bırakırsak, Matgamna’nın yazısının geri kalanı onun güvenilir bir tanık olarak kabul edilemeyeceğini göstermektedir. Yazıda çok sayıda açık yalan var. Örneğin Matgamna, Healy’nin İrlandalı olmadığına dair İrlandalı Stalinistler tarafından yayılan bir söylentiye bile itibar etmektedir.

Black and Tans hikâyesinin versiyonları sadece Healy’nin siyasi düşmanları ve demonologlarından -Beatty, Matgamna, Pitt ve McIlroy- değil, Healy’yi yüceltmek isteyen hagiograflarından da bulunabilir. Healy’nin 1990 yılında Marxist Monthly’de yayımlanan hayat kronolojisinde, Healy’nin babasının “Black and Tans tarafından öldürüldüğü” [11] bir olgu olarak iddia edilmektedir. Healy’nin müttefikleri Corrina Lotz ve Paul Feldman tarafından yazılan ve siyasi açıdan eleştirel olmayan bir vefat ilanı, olayı şu şekilde ifade etmektedir:

Babası, terörün binlerce kurbanından biri oldu. Black and Tans bölgeyi basıp Michael Healy’yi ailesinin gözleri önünde öldürdü. Gerry’nin annesi Margaret Mary, kocasının vahşice öldürülmesi karşısında o kadar sarsılmıştı ki, haftalar içinde saçları bembeyaz olmuştu. [12]

Lotz ve Feldman’ın vefat ilanı da yine hiçbir belge sunmamaktadır. Terry Burton tarafından yazılan ve 2006 yılında yayımlanan bir başka Healy’yi anma yazısında da aynı iddia yer almaktadır. [13]

Özetle, yapılan araştırmalar, sekiz ayrı kaynakta yedi yazarın, Healy’nin gençliği hakkında söylediği varsayılan bir şeyi -babasının Black and Tans tarafından öldürüldüğünü- gerçek olarak tekrarlamış olduğunu ortaya koymaktadır. Bu kaynakların hepsi Healy’nin ölümünden sonra yayımlanmıştır ve bu nedenle Healy tarafından doğrulanamaz veya yalanlanamazlar. Bu yazarların hiçbiri Healy’nin bu iddiayı ortaya attığını gösteren herhangi bir belge sunmamaktadır. Healy’nin hiçbir yazısına ya da konuşmasına atıfta bulunulmamaktadır.

Dahası, formülasyonlarında hikâyenin arşivsel bir dayanağının olmadığını ortaya koyan tutarsızlıklar bulunmaktadır. Örneğin, Beatty olayın geçtiği yılı 1919 olarak belirtirken, Matgamna 1920 olduğunu söylemiştir. Feldman ve Lotz yıl vermemekle birlikte, Healy’nin babasının vurulmasına tanık olduğunu söylediğini iddia ederek Beatty’ye katılmaktadırlar. Kaynaklardan ikisi Michael Healy’nin vurulduğuna dair çok da önemsiz olmayan bir ayrıntıya yer vermeyerek Healy’nin babasının başka bir şekilde öldürüldüğünü söylemiş olma ihtimalini açık bırakmaktadır.

Beatty’nin Black and Tans hikâyesi hakkında referans vermediği bir kaynak, David North’un Gerry Healy and His Place in the History of the Fourth International (Gerry Healy ve Dördüncü Enternasyonal Tarihindeki Yeri) başlıklı vefat ilanıdır, çünkü bu hikâyenin muhtemelen uydurma olduğunu gösterirdi. Hem nesnel hem de eleştirel bir yazı kaleme alan North, böyle bir hikâyeye hiç atıfta bulunmamaktadır. Healy ile uzun yıllar yakın çalışmış olan North, Healy’nin İrlanda’daki gençliği hakkında şunu yazar: “Healy hiçbir zaman otobiyografik bir açıklama yazmadı.” [14] Healy’nin böyle bir hikâye anlatmadığı, bu satırların yazarına, Barbara Slaughter tarafından teyit edilmiştir. 96 yaşındaki Barbara Slaughter, yaşayan en yaşlı Britanyalı Troçkisttir ve eski eşi Cliff Slaughter on yıllar boyunca Healy’nin en yakın çalışma arkadaşlarından biri olmuştur.

Peki, Michael Healy’ye ne oldu? Hikâyenin ardında bir gerçeklik payı olabilir mi?

Burada hemen Beatty’nin Healy’nin biyografisini beceriksizce manipüle etmesinde daha fazla çelişkiyle karşılaşıyoruz. Beatty, 2023 yılında yayımladığı Healy hakkındaki ansiklopedi girdisinde, Healy’nin “babasının en azından 1930’lara kadar yaşadığını” yazıyor. [15] Ancak bir yıldan kısa bir süre sonra yayımlanan kitabında, Michael Healy’nin “1920’lerde ve muhtemelen 1930’larda bile hâlâ hayatta olduğunu” yazıyor. Aslında Aidan Beatty hiç de o kadar “emin” değildir. Aynı paragrafta “herhangi bir ölüm kaydının bulunmadığını” ve “babasına ne olduğunun belli olmadığını” bildiriyor. Beatty, kaynak göstermeden Michael Healy’nin “bir psikiyatri hastanesinde ölmüş olabileceği” tahmininde bulunuyor. Yine de “1930’larda [Gerry] Healy’nin annesi Margaret Mary’nin Galway’in yaklaşık 170 kilometre güneyindeki Tipperary kasabasında yaşadığını” ve ailenin mülkünün “sadece annenin adına kayıtlı olduğunu” kesin olarak bildiriyor. Kuşkusuz bunlar dindar bir İrlandalı Katolik aile için tuhaf koşullardır. [16]

Beatty’nin bu sayfalarda alıntı yapmaması dikkat çekicidir. Michael Healy’nin kaderi hakkında tek bir kaynak göstermeden tahminlerde bulunuyor. Bir sonraki sayfada, Gerry Healy’nin iki küçük kardeşinin de onu takip ederek İngiltere’ye göç ettiğini ve her ikisinin de orada tüberkülozdan öldüğünü belirtiyor. Ancak yine kaynak göstermiyor. Bir kız kardeşinin de manastıra girmek için İngiltere’ye geldiğini yazıyor ve Healy’nin kız kardeşinin tüberkülozdan öldüğünü iddia ederek yalan söylediğini öne sürüyor. Ancak yine de Beatty’nin referanslarına baktığımızda, Healy’nin kız kardeşi hakkında böyle bir iddiada bulunduğuna dair hiçbir kanıt bulamıyoruz. [17]

Michael Healy’nin başına ne gelmiş olursa olsun, ortadan kaybolmuş olması zor durumdaki bir aileye işaret etmektedir. Healy’nin 13 yaşında bir çocukken ücretli işçilik hayatı için İrlanda’dan göç etmesi de öyle. Kardeşlerinin göçü ve eğer doğruysa iki erkek kardeşinin Londra’da tüberkülozdan ölmesi de öyle.

Yine de Beatty, Healy’yi ayrıcalıklı bir çocuk olarak göstermeye özen gösteriyor. Healy’nin “görece rahatlık” içinde “oldukça varlıklı”, hatta “toprak sahibi Katolik burjuvazinin” bir parçası ve “burjuvazinin evlatları” arasında büyüdüğünü iddia ediyor. Beatty’nin Healy ailesinin varlıklı olduğuna dair tek kanıtı, 109 dönümlük bir çiftliğe sahip olmalarıdır. [18] Ancak Beatty bir kez daha akademik kuralları ihlal ederek, bu iddianın doğrulanabilmesi için hiçbir son not, atıf ya da kaynak sunmuyor.

Doğru olsa bile, bu durum bir aileyi burjuvazi saflarına pek yükseltmez. Dahası, İrlanda’nın önde gelen tarihçilerinden Kerby Miller’ın bu satırların yazarına söylediği gibi, küçük toprak sahibi bir ailenin zenginliğini belirlemek için toprağın sadece miktarı değil, niteliği de bilinmelidir. Miller, “Dünyanın o bölgesindeki arazilerin çoğu bataklık ve kayalıktır,” diyor ve ekliyordu: “‘Burjuvazinin evlatları’,13 yaşında Blackrock Koleji’ne ya da Joyce gibi Clongowes Wood ve Dublin Üniversitesi Koleji’ne giderdi, Londra varoşlarına değil.” [19]

Beatty’nin Healy’nin gençliğini kapsayan 1. Bölüm için verdiği ilk 16 referans arasında Healy’nin kendisinin yazdığı ya da söylediği herhangi bir şeye tek bir atıf yoktur. Dahası, Beatty’nin “sözlü tarih” olarak adlandırdığı proje, görüşme kayıtlarının kamuya açıklanmayacağı vaadiyle yürütülmüştür. [20] Okurun görüşülen kişilerin ifadelerinin güvenilirliğini veya doğruluğunu belirlemesinin hiçbir yolu yoktur.

Şimdi İrlanda tarihi konusuna dönelim. Healy’nin İrlanda’da doğmuş olması ve Beatty’nin bir İrlanda tarihçisi olması, ona konuya göstermelik bir giriş hakkı sağlıyor. Kitabın Önsöz’ünün ilk satırı, Beatty’nin okurlara “ Bu; Gerry Healy adında otoriter ve kötü eğilimli bir İrlandalı … hakkında bir kitaptır,” [21] demesiyle bu bağlantıdan bir şeyler çıkarılacağını düşündürüyor. Bu bir soruyu gündeme getiriyor. Healy’nin bir “İrlandalı” olmasının otoriter ve kötü eğilimli olmakla ne ilgisi var? Bu bize hiç söylenmiyor. Beatty, İrlanda tarihi ile o da sadece dolaylı olarak ilgili olan yalnızca iki sayfayı bir araya getirebiliyor.

Gerçek bir tarih, biyografi yazarının Healy’nin gençliğinin bağlamını sunmasını gerektirirdi. Beatty hiçbir şey sunmuyor. North’un yazdığı gibi,

Beatty’nin anlatımında, Healy’yi yaratan dünyanın analizi bir yana, herhangi bir tartışma bile yoktur. Bu, tarihsel bağlamı olmayan bir kitaptır. Healy’nin aile geçmişi hakkında zayıf kaynaklara dayanan birkaç ayrıntı dışında, doğduğu yıl olan 1913’ün İrlanda’sına ve onu takip eden 10 yıla dair genel bir değerlendirme yoktur. İrlanda’nın sosyal koşulları, Paskalya devrimi ve iç savaşın patlak vermesi, Britanya terörü yılları, Cumhuriyet’in kuruluşu, İrlanda milliyetçiliği siyaseti, ülkenin bölünmesi ve dönemin önde gelen siyasi kişilikleri göz ardı edilmiştir. James Connolly, Michael Collins ve Éamon de Valera isimleri hiç geçmemektedir. Ciddi bir biyografi yazarının zihnini meşgul etmesi gereken, nesnel koşullar ile bireyin yaşamı arasındaki etkileşime dair tüm temel sorular, İrlanda kökenli olmasına rağmen, Beatty tarafından göz ardı edilmiştir.

Bu konuda McNamara’nın War and Revolution in the West of Ireland: Galway, 1913-1922 adlı kitabı son derece yardımcı olacaktır. Daha önce de belirttiğimiz gibi Beatty, 1919 yılı hakkında Healy’nin iddiası dediği ama Healy’nin bu iddiada bulunduğunu asla göstermediği bir iddia için, McNamara’nın kitabından 1920 yılı ve 1921’in ilk yarısına ait bir ölüm tablosunu kullanıyor.

Ancak Beatty’nin McNamara’nın kitabını yanlış kullanması bu basit “hata”nın çok ötesine geçmektedir. Beatty, Galway’deki çatışmaların şiddetini küçümseyerek şöyle yazıyor: “Siyasi şiddet ... esas olarak güneydeki Munster ilinin doğu kıyısındaki Dublin’de yoğunlaşmıştı. ... Galway ve çevresindeki batı ili Connacht’te daha az [siyasi şiddet] görüldü.” Beatty, Galway’deki şiddetin on dokuzuncu yüzyılda yaşandığını, şehrin “yirminci yüzyılın ilk on yıllarında daha sakin” hale geldiğini öne sürüyor. (vurgu sonradan eklenmiştir.) [22]

Bu iddia, sayfa numarası verilmeksizin McNamara’nın çalışmasına bağlanmıştır. Beatty’ye üzülerek belirtmek zorundayız ki, McNamara’nın çalışması bunun tam tersini göstermektedir: O dönem Galway kanlı çatışmalarla çalkalanıyordu. McNamara, “Galway’deki kırsal toplulukların Kraliyet Güçlerinin elindeki deneyiminin, sivillere ve Gönüllülerin üyelerine uygulanan şiddetin aşırı doğası açısından İrlanda’daki en aktif bölgelerden bazılarıyla eşleştiği” ve Galway şehrinin “Eylül ile Kasım 1920 arasında sürekli bir şiddetli misilleme dönemine tanık olduğu” sonucuna varmaktadır; öyle ki “bu dönem yerelde ‘terör’ olarak bilinmektedir.” [23]

İrlanda tarihinin bu dönemindeki vahşeti anlamak isteyenler McNamara’nın çalışmasını okumalıdır. Yürek parçalayıcıdır. McNamara’nın araştırmaları, toplum içinde ya da evlerinden kaçırılan erkeklerin; hapsedilen, çırılçıplak soyulan ve herkesin önünde kırbaçlanan erkeklerin; işkence gören ve idam edilen erkeklerin; tecavüze uğrayan kadınların ve ev yakma gibi toplu cezalandırma biçimlerinin örneklerini ortaya koymaktadır. McNamara’nın kitabının sayfalarından, Gerry Healy’nin, küçük bir çocuk olduğu yıllarda, İrlanda’nın geri kalanıyla birlikte büyük bir travma geçirmiş bir Galway tablosu ortaya çıkmaktadır.

Healy’nin sözde Black and Tans hikâyesine dönecek olursak, Galway’deki şiddetin boyutu göz önüne alındığında, genç Healy’nin gerçekten bir ya da birkaç cinayete tanık olmuş olması mümkün müdür? Ya da bir akrabası, aile tanıdığı veya komşusu öldürülmüş olabilir mi? Anlatılanlara göre gençliği hakkında çok az konuşan Healy’nin bir vesileyle bu tür olaylara değinmiş olması mümkün müdür? Ve Healy tarafından değil de başkaları tarafından yeniden anlatıldığında, hikâye değişmiş ve kontrolden çıkmış olabilir mi? İrlanda’daki devrim ve iç savaş gibi olayların çocuklar üzerinde yarattığı travmanın zor ve bastırılmış anılar bırakacağı, psikologlar tarafından iyi incelenmiş bir olgudur. Örneğin, İsrail’in soykırımından sağ çıkmayı başaracak Gazzeli çocuklarda ne gibi anılar kalacağı merak konusudur.

Özetlemek gerekirse, Healy 1913 yılında doğdu. Bir yaşındayken Büyük Harp başladı ve yaklaşık 35.000 İrlandalı erkek bir daha dönmemek üzere Fransa’ya doğru yola çıktı. Henüz 3 yaşındayken gerçekleşen Paskalya Ayaklanması çocuğun anılarında yer etmiş olabilir. Muhtemelen 5 yaşındayken patlak veren ve İrlanda nüfusunun dörtte birine bulaşarak 23.000 kişinin ölümüne neden olan İspanyol Gribi pandemisine dair bilinçli anıları olmuştur. 6 yaşındayken başlayan Bağımsızlık Savaşı’nı ve 9 yaşına geldiğinde devam etmekte olan acımasız iç savaşı kesinlikle hatırlayacaktır. Küçük bir çocukken bir noktada babasını kaybetmiştir – nasıl olduğunu bilmiyoruz. Healy İrlanda’yı bir daha dönmemek üzere terk ettiğinde henüz bir çocuktu.

Kendi kuşağından yoksul İrlandalı gençlerin deneyimleri göz önüne alındığında, Healy’nin David North’un yazdığı gibi “sert bir adam” olması şaşırtıcı değildir.

Karakteri İrlanda’da yoksulluk çeken bir gençliğin deneyimleri ve ardından 1930’larda bir devrimcinin zorlu yaşamı tarafından şekillendirildi. Hayranı olduğu Cannon gibi Healy de “eski ekolden” bir işçi sınıfı komünistiydi. Onun Marksizmi, vahşetine şahsen aşina olduğu kapitalist sisteme karşı yakıcı bir nefrete dayanıyordu. Yoksulların barınaklarında (çalınmasınlar diye) ayakkabılarıyla uyumanın; iş bulma kurumlarının önünde aylarca kuyrukta beklemenin; işsizlerin gösterilerine karşı atlı polislerin hücumlarıyla karşılaşmanın ve günlerce aç kalmanın ne demek olduğunu biliyordu.

Bununla birlikte, North’un da açıkladığı gibi:

Kişisel yoksunluk deneyimi onun “sertliğinin” tek, hatta başlıca temeli değildi. Healy, devrimci mücadele ve fedakârlık anlayışları Bolşevik Parti’nin dünyayı sarsan başarılarından ilham alan bir kuşaktandı. Healy gibi işçiler için 1917 olayları sosyalist devrimin uzak bir gelecekte gerçekleşecek bir olay olmadığını göstermişti. Bu, daha ziyade, pratik bir görevdi. Böylelikle, son trajik yıllarına kadar Healy devrim için yaşadı ve devrim de Healy’de yaşadı. Bu tutku onu işçi hareketindeki diğer herkesten açık bir şekilde ayırıyordu. Oportünist örgütlerin liderleri onun yanında amatör ya da şarlatandan pek farklı görünmüyorlardı. [24]

Bu inceleme, okuru Aidan Beatty’nin Gerry Healy biyografisinin sadece birkaç sayfasını yakından okumaya davet etmiştir. Beatty’nin, kanıtları kasten yanlış kullandığı -profesyonel tarihçiler arasında çok ciddi bir suç- ve Healy’nin gençliğine dair hiçbir özgün araştırma yapmadığı ortaya konmuştur. Beatty’nin “araştırması”, Healy’ye yönelik farklı hizip motivasyonlu saldırıları kaynak göstermeden bir araya getirmekten başka bir şey içermemektedir.

En önemlisi, bu inceleme Beatty’nin tarihsel bağlama, yani 1840’lardaki Kıtlık dışında modern İrlanda tarihinin muhtemelen en çalkantılı dönemine olan mutlak ilgisizliğini göstermektedir. Sonuç; tarihsiz bir tarih ve gerçek bir öznesi olmayan uydurma ve kötü niyetli bir biyografi olmuştur.

7 Ekim 2024

Dipnotlar

[1] Beatty, Aidan. The Party Is Always Right: The Untold Story of Gerry Healy and British Trotskyism. Londra: Pluto Press, 2024. https://public.ebookcentral.proquest.com/choice/PublicFullRecord.aspx?p=31500361.

[2] Broder, David. “The Damage Gerry Healy Wrought: An Interview with Aidan Beatty.” Jacobin. 29 Eylül 2024. Erişim: 6 Ekim 2024. https://jacobin.com/2024/09/gerry-healy-trotskyism-wrp.

[3] Beatty, The Party Is Always Right: 161.

[4] McNamara, Conor. War and Revolution in the West of Ireland: Galway,1913-22. Newbridge, Co. Kildare, Ireland: Irish Academic Press, 2018. https://search.ebscohost.com/login.aspx?direct=true&scope=site&db=nlebk&db=nlabk&AN=2045595: 250; 252; 286-289.

[5] “Healy, Thomas Gerard (‘Gerry’) | Dictionary of Irish Biography.” Erişim: 6 Ekim 2024. https://www.dib.ie/biography/healy-thomas-gerard-gerry-a10340.

[6] “Thomas Gerard (Gerry) Healy (1913-1989): Trotskyist Leader by John McIlroy.” Erişim: 6 Ekim 2024. https://www.marxists.org/history/etol/writers/mcilroy/gerry-healy.htm.

[7] “British Trotskyism: Trotskyist Writers: Gerry Healy: The Rise and Fall of Gerry Healy.” Accessed October 6, 2024. https://www.marxists.org/history/etol/writers/healy/pitt/index.html.

[8] “Sean Matgamna.” Wikipedia, 28 Haziran 2024. https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Sean_Matgamna&oldid=1231496083; “The ‘pro-Imperialism’ of the Alliance for Workers Liberty | Workers’ Liberty.” Erişim: 6 Ekim 2024. https://www.workersliberty.org/story/2009/04/22/pro-imperialism-alliance-workers-liberty.

[9] “John McIlroy: Letter - ‘Solidarity’ and ‘Revolutionary History.’” Erişim: 6 Ekim 2024. https://www.marxists.org/history/etol/revhist/backiss/vol9/no1/mcilroy.html.

[10] “Gerry Healy and British Trotskyism | Workers’ Liberty.” Erişim: 6 Ekim 2024. https://www.workersliberty.org/story/2008/06/05/gerry-healy-and-british-trotskyism.

[11] “Gerry Healy: A Chronology.” The Marxist Monthly: Theoretical Journal of the Marxist Party 2, no. 12 (1 Şubat, 1990): 500.

[12] Lotz, Corinna ve Paul Feldman. Gerry Healy: A Revolutionary Life. Londra: Lupus Books, 1994: 195. https://archive.org/details/gerryhealyarevolutionarylife/page/n107/mode/2up

[13] “Appreciation.” Erişim: 6 Ekim 2024. http://www.gerryhealy.net/appreciation.html.

[14] North, David. Gerry Healy and His Place in the History of the Fourth International. Detroit: Labor Publications, 1991: 5.

[15] “Healy,” Dictionary of Irish Biography.

[16] Beatty, The Party Is Always Right: 2.

[17] Age: 3.

[18] Age: 1-2; “The Damage Gerry Healy Wrought.”

[19] Kerby Miller ile yazışma, Ekim 2024.

[20] Aidan Beatty, X gönderisi, 4 Mayıs 2022.

[21] Beatty, The Party Is Always Right: 1.

[22] Age: 1.

[23] McNamara, War and Revolution: 189, 193.

[24] North, Gerry Healy: 115-116.