Son haftalarda ABD’de ve dünya çapında, farklı sektörlerden on binlerce işçinin katıldığı güçlü bir grev hareketi ortaya çıkmaya başladı. Düşük ücretler, tahammül edilemez çalışma koşulları ve tiksindirici seviyedeki eşitsizliğe karşı patlayan öfke, şirket medyasında küresel bir “sıcak işçi yazı” ile ilgili gergin yorumlar yapılmasına yol açıyor.

İşçiler, her seferinde, gerici sendika bürokrasileriyle ve onların arkasındaki kapitalist devletle çarpışıyor.

Pazar günü Teamsters Sendikası, 22.000 Yellow nakliye kamyon şoförünün Pazartesi sabahı başlatmayı planladığı grevi, işçiler arasında grev lehine oluşan eğilime karşı çıkarak iptal ettiğini duyurdu. Anlaşmanın temel amacı, Yellow’daki grevin, 340.000 Teamsters üyesinin toplu sözleşmesinin 31 Temmuz’da sona ereceği UPS’te bir grevi teşvik etmesini önlemekti. Sean O’Brien liderliğindeki Teamsters aygıtı, şu anda bir grevi engellemek için bir tür anlaşmaya varmaya çalışıyor.

Yellow’daki anlaşma, şirketin Wall Street’teki kredi kuruluşlarından gelen sert maliyet azaltma çağrıları da dahil olmak üzere, işçileri grev talep etmeye iten sorunların hiçbirini çözmüyor.

Egemen sınıf, ABD ve Kanada’da halihazırda devam etmekte olan ve işçi sınıfının kontrol edilemez bir hareketine dönüşme potansiyeli taşıyan mücadeleler karşısında son derece tedirgin:

• Yaklaşık iki aydır grevde olan 11.000’den fazla senariste Temmuz ortasında 65.000’den fazla oyuncu da katıldı ve 1960’tan bu yana ilk kez gerçekleşen yazar-oyuncu ortak grevinde ABD film ve televizyon yapımı etkin bir şekilde durduruldu.
• British Columbia’da 7.400 liman işçisi geçtiğimiz Salı günü bir ay içinde ikinci kez greve gitti. Ancak grevin Kanada’nın Liberal Partili Başbakanı Justin Trudeau hükümeti tarafından “yasa dışı” ilan edilmesinin ardından Uluslararası Liman ve Antrepo Sendikası (ILWU) birkaç saat içinde grevi sona erdirdi ve ardından Cumartesi günü başlaması planlanan bir sonraki grevi iptal etti. ILWU şimdi, işçiler arasındaki yaygın muhalefete rağmen, liman işletmeleriyle yaptığı geçici anlaşmayı Salı günü yapılacak bir oylamada kabul ettirmeye çalışıyor.
• Güney Kaliforniya’daki binlerce otel çalışanı geçtiğimiz Perşembe günü Los Angeles bölgesindeki sekiz noktada greve başladı. Otel çalışanları artan barınma ve gıda maliyetlerini karşılamak için büyük ücret artışları talep ediyor ancak grevlerinin UNITE HERE Sendikası 11. Şube tarafından kasıtlı olarak izole edildiğini ve ayrıştırıldığını görüyorlar.
• Pensilvanya’da lokomotif üreten yaklaşık 1.400 Wabtec işçisi ve Hamilton, Ontario’da vagon üreten 1.400 National Steel Car işçisi bir aydan uzun bir süredir grevde.

Kuzey Amerika’nın dışında, grevler Avrupa’ya yayılmaya devam etti. Geçtiğimiz haftalarda İtalya’da 10.000 havaalanı yer çalışanı, Birleşik Krallık’ta binlerce uzman doktor ve Portekiz’de EasyJet havayolu çalışanları da dahil olmak üzere çok sayıda işçi greve gitti.

Grevler, gelişmekte olan muhalefetin sadece soluk bir yansımasını oluşturuyor ve daha fazla işçi saldırıya geçmeye hazırlanıyor. Ağustos ayında yüz binlerce UPS işçisinin greve gitme olasılığının yanı sıra, Eylül ayında hem ABD hem de Kanada’da Ford, General Motors ve Stellantis’te çalışan 170.000 otomotiv işçisinin toplu sözleşmeleri sona eriyor.

Beyaz Saray, sınıf mücadelesinin gelişmesinin ABD emperyalizminin hem Rusya’ya karşı savaşın tırmandırılması hem de Çin’e karşı daha büyük bir savaşın hazırlıkları da dahil olmak üzere savaş planlarını altüst edeceğinden endişe duyuyor. Durumu bir şekilde kontrol altına almak için sendika aygıtına güveniyor.

Birleşik Otomotiv İşçileri (UAW) Sendikası Başkanı Shawn Fain’in yönetimi UAW’de bir “reform” gerçekleştirdiğini iddia etse de, 40 gün süren Clarios akü işçileri grevi de dahil olmak üzere görevdeki ilk aylarında işçilerin mücadeleleri satılmaya devam etti. Sendika bürokrasisi tarafından sürekli olarak yalan söylenmesine karşı işçiler arasında oluşan öfkenin farkında olan UAW, üç büyük otomotiv şirketi (Ford, General Motors ve Stellantis) ile ilgili “sözleşme güncelleme” sayfasını ve videolarını büyük bir tantanayla yayınlarken, işçilere şirketlerden sözde ne talep ettikleri ya da onlarla ne görüştükleri hakkında hiçbir detay vermedi.

Fain ve O’Brien’ın abartılı “militan” söylemlerinin ve boş laflarının ardında önemli miktarda hile ve korku yatmaktadır. UAW ve Teamsters liderleri, diğer sendikalardaki benzerleri gibi, Demokratik Parti ile yakın koordinasyon içinde, grevlerin önünü kesmek ve işçilerin kendi kontrollerinden kaçabilecek mücadeleler başlatmasını önlemek için ellerinden geleni yapıyor.

Geçtiğimiz hafta ABD Başkanı Joe Biden, UAW başkanı ile Demokratik Parti liderliğinin neredeyse tamamı -geçen yıl demiryolu grevini yasaklayan ve demiryolu işçilerinin iradesine karşı bir toplu sözleşme dayatan aynı politikacılar- arasında yapılacak kapalı kapılar ardındaki görüşmeler öncesinde Fain ile özel bir yüz yüze görüşme talebinde bulundu.

Sınıf mücadelesinin patlayıcı bir şekilde ortaya çıkmasına neden olan şey, işçi sınıfı için giderek daha da imkânsız hale gelen yaşam koşullarıdır. Dünyanın sözde en zengin ülkelerinde açlık ve evsizlik sadece işsizleri ve yarı-işsizleri değil, aynı zamanda büyük şirketlerde tam zamanlı işlerde çalışanları da giderek daha fazla vuruyor. İş bulma sitesi Monster.com tarafından yakın zamanda yapılan bir ankete katılanların yüzde 80’inden fazlası ücretlerinin artan hayat pahalılığına ayak uyduramadığını söyledi.

Şirketlerin ve süper zenginlerin elde ettiği muazzam kârlar ve servetten, her geçen gün daha da kötüleşen çalışma koşullarına kadar çok geniş bir yelpazede toplumsal hoşnutsuzluk artıyor. Kuzey Yarımküre’nin büyük bir bölümünü etkisi altına alan ölümcül sıcak hava dalgasının yanı sıra Kanada ve ABD’nin geniş kesimlerini defalarca boğan orman yangını dumanı da dahil olmak üzere, iklim krizinin giderek daha belirgin hale gelen etkisi, “sıcak” işçi yazında başlı başına bir faktördür.

ABD’de yeni bir dalganın ortaya çıktığına dair ilk işaretlerin görüldüğü COVID-19 pandemisinin korkunç bilançosu, işçiler arasında derin bir adaletsizlik duygusuna ve intikam alma ihtiyacına neden olmaya devam ediyor. Detroit Free Press Pazar günü “Ulusal travma kırılma noktasını körüklüyor,” diye yazıyor ve ekliyordu: “İşçiler yıpranmış durumda ve pandemi sırasında yaptıklarına değer verildiğini hissetmek istiyorlar.”

Egemen sınıf tüm gayretini bu yükselen mücadele dalgasına karşı koymaya veriyor. ABD ve Avrupa merkez bankaları bu hafta faiz oranlarını yükseltmeye devam ederek işsizliği artırmaya ve işçilerin elini zayıflatmaya kararlı. ING Financial Markets LLC’nin baş uluslararası ekonomisti James Knightley, Pazar günü Bloomberg’de yayımlanan bir haberde, “İstihdam piyasası sağlamlığını korurken, yetkililer işi şansa bırakmıyor,” diyordu.

Egemen sınıf ve hizmetkârları, işçi sınıfının muazzam toplumsal gücünden dehşete düşmüş durumdadır. Uluslararası düzeyde örgütlenmesi ve harekete geçirilmesi gereken işte bu toplumsal güçtür.

Otomotiv sanayisindeki, UPS’deki ve diğer şirketlerdeki mücadelelerin sonucu, işçilerin inisiyatifi ele almasına bağlıdır. Sendika yetkililerinin hiçbirine ya da söyledikleri hiçbir şeye güvenilemez. Fain, O’Brien ve meslektaşları kapalı kapılar ardında patronlar ve onların Washington’daki temsilcileriyle gizli anlaşmalar yapmaktadır. Hepsi daha önce büyük ihanetler gerçekleştirmiştir ve gerektiğinde bunu tekrar yapacaktır.

Taban Komitelerinin Uluslararası İşçi İttifakı (TK-Uİİ), her sektörde işçilerin denetimindeki komitelerden oluşan dünya çapında bir ağ kuruyor. GM, Stellantis, Ford, UPS ve başka işyerlerindeki bu komiteler işçileri birleştiriyor. Taban komiteleri, işçilerin bilgi paylaşmaları ve birleşik bir karşı saldırı hazırlayıp koordine etmeleri için bir araç sağlıyorlar. İşçileri TK-Uİİ’ye katılmaya ve bugün işyerinizde bir taban komitesi kurmaya çağırıyoruz.