21 Şubat 1986’da ABD’deki İşçiler Birliği’nin yayın organı Bulletin’de yayınlanan aşağıdaki makale, The ICFI Defends Trotskyism: 1982-1986 (DEUK Troçkizmi Savunuyor: 1982-1986) içinde yer almaktadır.
*
İşçilerin Devrimci Partisi (WRP) içindeki proletarya enternasyonalistleri tarafından desteklenen Dördüncü Enternasyonal’in Uluslararası Komitesi (DEUK), C. Slaughter ile M. Banda’nın önderlik ettiği küçük burjuva kliğin, dünya Troçkist hareketini siyasi ve örgütsel olarak tasfiye etmeye yönelik girişimini yenilgiye uğrattı.
8 Şubat Cumartesi günü, kurallara uygun olarak seçilmiş delegelerin WRP Kongresi’nin yapılacağı yere girmelerini engellemek için polis çağırmaları, Banda ile Slaughter’ın DEUK’un tarihine, programına ve ilkelerine yönelik bir dizi saldırısının doruk noktasıydı.
Troçkizm karşıtı hizibin düzmece bir kongre düzenlediği ve Uluslararası Komite’den kopuşlarını tamamladıkları binaya girişi sırasında Slaughter’a koruma sağlayan en az 25 polis kongreye çağırılmıştı.
26-27 Ekim 1985’te yapılan WRP Özel Kongresi’nde alınan kararlara uygun olarak seçilmiş olan delegeler, daha sonra başka bir yere giderek burada WRP’nin (Enternasyonalist) meşru Sekizinci Kongresi’ni yaptılar.
WRP içinde yaşanan yedi aylık siyasi ve örgütsel krizin sonucunda, G. Healy’nin, ilk başta parti saflarında yaşanan patlamanın kıvılcımını çakmış ve 19 Ekim 1985’te ihraç edilmesine yol açmış olan kişisel ahlaki çürümesinin, bütün merkezi önderliği –her şeyden önce otuz yıldan fazla süreyle Healy’nin en yakın çalışma arkadaşları olmuş Banda ile Slaughter’ı– etkileyen çok daha derin bir siyasi yozlaşmanın yalnızca bir parçası olduğu, artık açığa çıkmış durumda.
M. Banda’nın 'Neden Uluslararası Komite’nin Gömülmesi Gerekiyor: 27 Gerekçe'sinin yayımlanması, G. Healy’nin otoritesini çirkin bir biçimde kötüye kullandığının açığa çıkmasıyla patlayan örgütsel krizin siyasi özünün, Healy-Banda-Slaughter önderliğinin, Dördüncü Enternasyonal’in bütün siyasi, teorik, programatik ve tarihsel temellerini toptan reddetmeleri olduğunu açıkça ortaya koyuyor. Bir partinin yönetiminin onun siyasi çizgisinin bir ürünü olduğuna ilişkin Marksist görüş bir kez daha doğrulanmıştır.
İşçilerin Devrimci Partisi’nin genel sekreteri, Banda, 'Yirmi Yedi Gerekçe'sinde, en azından son on yıldan bu yana bir Troçkist olmadığını ve Uluslararası Komite’den kopuşunu yıllarca ertelemiş olmaktan dolayı pişmanlık duyduğunu açığa vuruyor. Banda, Dördüncü Enternasyonal’in bütün tarihini, aşağılayıcı bir biçimde, 'aralıksız bölünmeler, ihanetler, kalleşlikler, durgunluk ve kafa karışıklığı' olduğunu söyleyerek açıkça suçluyor. Banda şöyle diyor, 'Vurgulayarak, hayır, kesin olarak ifade etmek gerekir ki, Dördüncü Enternasyonal ilan edilmiş ama hiçbir zaman inşa edilmemiştir.' Banda, 32 yıl boyunca üyesi olduğu Uluslararası Komite’ye, 'büyük bir yanılsama, rezilce bir manevra ve iğrenç bir saçmalık,' diyerek saldırıyor.
Healy, 19 Ekim’de WRP’den ihraç edildikten sonra kamuoyuna yönelik olarak yaptığı ilk açıklamasında, Banda’nın şimdiki tutumunu adeta bir gecede oluşturmuş gibi davranıyor ve şöyle yazıyor: 'Siyasi olarak birlikte çalıştığımız 35 yıl boyunca, kimi zaman itirazlar öne sürdü, ancak bu uzun dönem boyunca konferanslarda ve neredeyse sayısız Merkez Komite ve Siyasi Komite toplantısında alınan bütün önemli kararlarla siyasi olarak hemfikirdi.' (News Line, 8 Şubat 1986). Healy’nin kendi önderliğine bundan daha yıkıcı bir suçlama yöneltmesini hayal etmek mümkün değil. WRP içindeki siyasi işleyiş öylesine oportünist bir doğaya sahipti ki, Healy, en yakın çalışma arkadaşı olan ve koruması altında tuttuğu Banda’nın neredeyse sağcı bir Pablocu haline gelecek denli yozlaşmış olduğunu bilinçli olarak gizledi. Healy’nin, 1979’dan bu yana Uluslararası Komite’nin birbirini izleyen kongrelerinde program ve perspektif sorunları üzerine herhangi bir ciddi tartışma yapılmasını önlemek için neden canla başla çalışmış olduğu şimdi anlaşılıyor.
G. Healy, 'Paddy O’Regan' takma adıyla yayınlanan bir başka makalesinde, Cliff Slaughter’ı, 20 yılı aşkın bir süredir, 'Partiye ve gençliğe ihanet ettiği sırada,' Uluslararası Komite’nin sekreterliği görevinde desteklemeyi sürdürdüğünü kabul ediyor. Bu itiraflar, öznel ve hizipsel dürtüleri ne olursa olsun, WRP önderliği içinde yıllar boyunca birikmiş olan tiksindirici siyasi çürümeyi teşhir ettikleri için önem taşıyorlar. Merkezi önderlik içinde, ilkeli ilişkiler yerine sinik ve oportünist manevralar hüküm sürüyordu.
Banda’nın metni, Banda ile Slaughter’ın, 1982 ile 1984 yılları arasında, İşçiler Birliği [ABD’deki Sosyalist Eşitlik Partisi’nin önceli] tarafından WRP’nin giderek Pablocu revizyonist siyasi çizgiye kaymasına ve Healy’nin öznel idealist felsefesine karşı yöneltilen eleştirilerin DEUK içinde tartışılmasını önlemek için, Healy ile yaptıkları işbirliğinin siyasi temellerini gözler önüne seriyor.
Bunun da ötesinde, Banda’nın metni, WRP önderliğinin –özellikle Banda ile Slaughter’ın– 1985 Temmuz’undan Ekim’ine kadar geçen üç aylık süre boyunca, G. Healy’nin WRP kadrolarına yönelik tacizlerini ele alacak bir Denetim Komisyonu kurulması yönündeki talepleri neden bastırmış olduğunu da açıklıyor.
WRP, Healy-Slaughter-Banda önderliği altında, Troçkizm karşıtlığının, Dördüncü Enternasyonal’in tarihsel olarak geliştirilmiş ilkelerinin terk edildiği ve ihanete uğratıldığı bir kuluçka makinesi haline gelmişti. İşçi hareketi içinde reformizme karşı mücadelenin uzun zamana yayılmış olması nedeniyle morali bozulan ve Britanya ve uluslararası işçi sınıfının devrimci kapasitesi konusunda gittikçe daha fazla şüpheci hale gelen WRP önderliği, uğruna Sosyalist İşçi Partisi’ne (SWP) karşı mücadele vermiş olduğu proleter yönelişi terk etti ve 1960’lı yıllarda mücadele ettiği Pabloculuk hastalığına yenik düştü. WRP önderliği, bütün ülkelerin işçi sınıfına nüfuz etmek ve yeni şubeler inşa etmek için sabırla mücadele etmek yerine, özellikle WRP’nin Britanya’daki faaliyetini finanse edecek kaynakları sağlamak amacıyla, giderek daha fazla, küçük burjuva milliyetçileriyle ve hatta burjuva milliyetçi rejimlerle çıkarcı ilişkiler kurmaya yöneldi.
Aynı zamanda, SWP’nin gerici enternasyonalizm karşıtlığı ile ilgili söyledikleri ve yazdıkları her şeyi unutan Healy, Banda ve Slaughter, Uluslararası Komite’ye, şubelerinin maddi kaynaklarını yağmalayarak ve bu kaynakları kendi pragmatik operasyonlarının yalnızca bir uzantısı olarak kullanarak, küçümseme ile baktılar. Yapılan bütün bu işlerin taktiksel görünümü Healy tarafından idare edilirken, gerekli siyasi ve teorik maske Banda ve Slaughter tarafından sağlandı.
WRP önderliği içindeki, Healy’i korumuş olan sağcı klik (Healy’nin ve kendilerinin siyasi otoritesini koruyabilmek için partinin gittikçe daha umutsuz hale gelen mali krizini yaklaşık olarak üç yıl süreyle gizleyecek kadar ileri gittiler), Healy’yi ancak, parti saflarında yaşanan bir isyan, bu örtbas etme işinin sürdürülmesini olanaksız hale getirdiği zaman suçlamak ve ihraç etmek üzere harekete geçti.
Uluslararası Komite, WRP içindeki krizi, yalnızca Healy’nin kişisel yozlaşması ve örgütsel konumunu kötüye kullanmasıyla ilgili bir sorun olarak gören yaklaşımı hiçbir zaman kabul etmedi. Uluslararası Komite, Slaughter ve Banda 'önderliği'ndeki gecikmiş muhalefete hiç düşünmeden destek vermeyi kategorik olarak reddetti. DEUK, WRP içindeki duruma ilişkin, 25 Ekim 1985 tarihli ilk kararında şunu belirtti:
'G. Healy’nin yozlaşmış uygulamalarının ve bunların WRP Siyasi Komitesi tarafından üzerlerinin örtülmesi çabasının açığa çıkmasıyla patlak veren mevcut krizin kökeninde, WRP önderliğinin, uzun bir dönem boyunca, sosyalist devrimin dünya partisini inşa etme stratejik görevinden uzaklaşarak, giderek artan biçimde milliyetçi bir perspektife ve pratiğe kaymış olması yatıyor.'
Kararda, 'WRP’deki krizin üstesinden gelme yönünde atılacak ilk adım, parti önderliğinin ve üyelerinin, partinin DEUK’taki düşündeşleriyle en yakın işbirliği içinde olması gerektiğini kabul etmeleridir,' diye ısrarla vurgulandı.
Uluslararası Komite, WRP’nin saflarını bütün enternasyonalizm karşıtlarından temizlemek için, parti içindeki üyelerin kayıtlarının, 'DEUK’un siyasi otoritesinin ve Britanya şubesinin onun kararlarına tabi olduğunun kesin olarak kabulü temelinde,' yenilenmesini önerdi. Gerçekte bu, sadece, WRP’nin, partiyi DEUK’un bir şubesi olarak tanımlayan kendi tüzüğüne bilinçli biçimde uygun olarak hareket etmesi gerektiği anlamına geliyordu.
Bu karar önergesi, DEUK’un 25 Ekim’de yapılan toplantısında, Britanya’dan gelen delegasyon tarafından oybirliğiyle desteklendi. Sonraki gün, WRP Merkez Komitesi de bu karar önergesini oybirliği ile onayladı. Karar, WRP’nin 27 Ekim’de yapılan Özel Kongresi’nde, parti üyeleri tarafından hiçbir karşı oy kullanılmadan kabul edildi. DEUK bu kararı, o sırada WRP içinde yer alıp Healy’yi destekleyen azınlığın üyelerine sunmaya çalıştı. Bu hizip kararı dikkate almayı bile reddetti ve WRP’den ayrıldı.
Dolayısıyla, DEUK ile Slaughter-Banda hizbi arasındaki siyasi ilişkiler, yalnızca, 25 Ekim tarihli kararda belirtilen bu enternasyonalist koşullara dayandırıldı. Bu koşulların zorunlu oluşu, DEUK’un ancak, İşçilerin Devrimci Partisi’nin yozlaşmasının kaynağını oluşturan, Britanya emperyalizminin sınıfsal basınçlarının ürünü olan milliyetçiliğin üstesinden gelmek için, kendi disiplini altında, bilinçli bir mücadele vermeye hazır olanlarla siyasi olarak işbirliği yapabileceği gerçeğinden kaynaklanıyordu.
Banda ve Slaughter’ın 25 Ekim kararını, yalnızca, Healy yanlısı hizbe karşı DEUK’un desteğini elde etmek için, taktik bir manevra olarak kabul etmiş oldukları kısa süre içinde ortaya çıktı. Healy yanlısı hizip alınan karara karşı çıkıp, WRP’den ve DEUK’tan ayrıldıktan sonra, Banda ve Slaughter, Uluslararası Komite ile varmış oldukları anlaşmayı inkar etmek üzere çalışmaya başladılar. Britanya şubesinin DEUK’a tabi olmasına her noktada karşı çıkan Banda ve Slaughter, Healy döneminin, DEUK’un gitgide daha sağcı bir çizgi izleyen WRP’nin milliyetçi pratiğine tabi kılındığı eski siyasi ilişkileri sürdürme mücadelesi verdiler.
Ancak Britanya şubesi içinde, Siyasi Komite’nin Healy’nin tacizlerini gizleme girişimiyle mücadele eden ve Denetleme Komisyonu tarafından bir soruşturma yapılmasını talep eden güçler etrafında bir eğilim oluşuyordu. Merkez Komite üyesi ve partinin Güney Yorkshire maden bölgesindeki faaliyetlerinin örgütleyicisi olan Dave Hyland önderliğindeki bu güçler, Banda’nın yinelenen siyasi ve fiziksel tehditleri karşısında bile, bu talepten vazgeçmeyi reddettiler. Bu eğilim, 9 Kasım 1985’te, kendisini resmen bir azınlık olarak ilan etti.
Bu azınlığın oluşturduğu siyasi platform, Geçiş Programı’na dönülmesini, Sürekli Devrim Teorisi’nin savunulmasını, Pabloculuğa karşı mücadelenin kaldığı yerden devam ettirilmesini, partinin geleneksel proleter yöneliminin yeniden oluşturulmasını ve WRP içinde demokratik merkeziyetçiliğin yeniden kurulmasını talep ediyordu.
Healy-Banda-Slaughter önderliği altında, siyasi farklılıklarını ifade eden üyeleri ihraç etme biçiminde uzun süredir yerleşmiş olan uygulamayı göz önünde bulunduran DEUK, 5 Kasım 1985 günü yaptığı toplantıda, partinin 8-9 Şubat 1986 tarihinde gerçekleşmesi planlanan Sekizinci Kongre’sinden önce, parti içinde yapılacak eleştirilere karşı önderliğin hiçbir örgütsel önlem almaması gerektiğini ısrarla vurgulayan bir karar aldı.
Slaughter ilk başta, kararı gereksiz bulduğunu, çünkü WRP önderliğinden sadece kendi tüzüğüne uymasını istediğini söyleyerek itiraz etti. Slaughter’ın bu karşı çıkışına cevaben, tam da üyelerin haklarının o güne kadar sürekli olarak ihlal edilmiş olduğu için böyle bir karara gerek olduğuna dikkat çekildi.
Kasım ayı boyunca, Healy’nin döneminde hüküm sürmüş olan enternasyonalizm karşıtlığının devam ettiği ve WRP’nin yozlaşmasının, bırakın tersine dönmeyi, kontrol altına dahi alınamadığı giderek daha açık hale geldi.
12 Kasım 1985 tarihinde, WRP Merkez Komitesi, günlük gazete News Line’ın kapatıldığını ve onun yerini, iki haftada bir yayımlanacak bir gazetenin alacağını duyurdu. Bu karar, Banda ve Slaughter tarafından, 5 Kasım’daki Uluslararası Komite toplantısı öncesinde alınmış, ancak onlar konuyu uluslararası delegeler önünde gündeme getirmemeye karar vermişlerdi.
İşçiler Birliği Merkez Komitesi, WRP önderliğinin böyle önemli bir kararı uluslararası yoldaşlarıyla tartışmayı bile reddetmesine yanıt olarak, WRP Merkez Komitesi’ne, 21 Kasım 1985 tarihinde bir mektup gönderdi. Mektupta şöyle deniliyordu:
'Dördüncü Enternasyonal’in Uluslararası Komitesi’nin Britanya şubesinin önderliğindeki yoldaşlarımızın, henüz, bölünme eliyle gündeme getirilen siyasi meseleleri çözümlemeye başlamamış olduklarını ve WRP içinde patlamaya yol açan yozlaşmanın kaynağı ve doğası ile uğraşmadıklarını gösteren çok sayıda kanıt nedeniyle derin bir rahatsızlık duyuyoruz. En büyük kaygımız, şubeyi teorik olarak silahlandırmanın önkoşulu olan böyle bir çözümlemenin yokluğunda, bölünmenin Healy ve destekleyicileri ile sadece örgütsel bir kopuş düzeyinde kalacak olmasıdır. Bu, WRP’nin Troçkizmden ve Dördüncü Enternasyonal’in Uluslararası Komitesi’nden giderek daha fazla uzaklaşmaya devam edeceği anlamına gelecektir.
'Aramızdaki anlaşmazlığın temel kaynağı ve aramızdaki artan uyuşmazlığın nedeni, İşçilerin Devrimci Partisi’nin, Dördüncü Enternasyonal’in Uluslararası Komitesi’nin otoritesini, sözlü olarak ve platonik biçimler dışında tanımaya razı olmamasıdır. WRP önderliği, tam da, Healy’nin siyasi yozlaşmasının en temel özelliğinin, uluslararası hareketi Britanya şubesinin pratik ihtiyaçlarına tabi kılması olduğunu kabul etmediği için, kısmen farklı biçimde de olsa, aynı milliyetçi-oportünist çizgide ilerleme tehlikesiyle karşı karşıyadır.'
İşçilerin Devrimci Partisi’nde sürmekte olan yozlaşmanın olumsuz siyasi sonuçları, kendisini, 26 Kasım 1986 tarihinde, Londra’daki Friends Hall’de düzenlenen 'Devrimci Ahlak' konulu toplantıda tüm açıklığıyla ortaya koydu. Slaughter, yüzlerce revizyonistin ve her türden Troçkizm karşıtının önünde, Uluslararası Komite’nin tarihsel temellerinin doğruluğunu alenen sorguladı. WRP üyeleri –özellikle de partinin en istikrarsız küçük burjuva unsurları– içindeki kafa karışıklığını sömüren Slaughter-Banda kliği, hızla, revizyonist ve Stalinist güçlerle bir yeniden kümelenmeye doğru ilerliyordu. Bu durum, Slaughter’ın, baş Stalinist Monty Johnstone ile Friends Hall’de izleyiciler önünde el sıkışmasıyla simgeleşti.
Sosyalist İşçi Birliği’nden (DEUK’un Almanya şubesi, Bund Sozialistischer Arbeiter) Peter Schwarz yoldaş, bu siyasi ihanete karşı çıkarak, 2 Aralık 1985 tarihinde WRP Merkez Komitesi’ne bir mektup yazdı:
'26 Kasım’da, G. Healy’nin ihraç edilmesi üzerine Londra’da yapılan toplantıya katıldım ve size bu mektubu, o toplantıda Slaughter yoldaşın yaptığı konuşmadan çok büyük bir rahatsızlık duyduğum için yazıyorum. Bana göre bu konuşma, Dördüncü Enternasyonal’in Uluslararası Komitesi’nin tarihinin ve geleneğinin toptan inkarından başka bir şey değildi.
'DEUK’un genel sekreteri tarafından Britanya revizyonizminin bütün ahbap topluluğu önünde yapılan bu konuşmayı, Slaughter yoldaşın DEUK’tan bütünüyle kopmak ve yeniden revizyonist ve Stalinist bataklığa katılmak istediğinin açık bir kanıtı olarak görmekten başka çarem yok.'
Slaughter ve Merkez Komitesi’ndeki destekleyicileri –özellikle de elleri parti aygıtının azımsanmayacak miktardaki mal varlığının keselerinin üzerinde olan asalak unsurlar– Schwarz’ın mektubunu, “yalanlar”dan oluştuğunu söyleyerek suçladılar. Aslında onların gerçek itirazı, mektubun Slaughter-Banda tarafından izlenen siyasi hattı çok açık bir biçimde teşhir etmesi ve DEUK’u ve WRP içinde enternasyonalizm uğruna mücadele veren azınlık eğilimini, sağcı kliğin, bir Troçkist örgüt olarak WRP’yi hızla tasfiyeye yönelmiş olduğu konusunda uyarmasıydı.
Uluslararası Komite, 16-17 Aralık 1985 tarihlerinde, 25 Ekim tarihli toplantısında, 'G. Healy’nin ahlaki yozlaşması, bunun Siyasi Komite tarafından örtbas edilmesi ve WRP’nin mali krizini soruşturmak üzere,' oluşturmuş olduğu, 'ancak görevi bununla sınırlı olmayan,' Denetim Komisyonu tarafından hazırlanan ara raporu görüşmek için toplandı.
Rapor, WRP’nin, Healy’nin yönetimi altında, Ortadoğu’daki burjuva rejimlerle siyasi olarak yozlaşmış ilişkiler kurduğunu ve Troçkist hareketin ilkelerini nakit para karşılığında sattığını ayrıntılı belgelere dayanan kanıtlarla ortaya koydu. Healy’nin özel yazışmalarını da içeren belgeler, WRP önderliğinin, Filistin Kurtuluş Örgütü’nü, sinik bir biçimde, kendi para toplama planlarını ilerletmek için kullanmış olduğunu açığa çıkardı. WRP önderleri, bu ilkesiz ilişkileri gizleyerek, Uluslararası Komite’nin şubelerine ve Britanya işçi sınıfına sistematik olarak yalan söylediler.
Bu belgeler, yalnızca Healy’nin Ortadoğu’daki burjuva rejimlerle kurmuş olduğu yozlaşmış ilişkiler ile Troçkizmin bilinçli revizyonu arasındaki kötü niyetli ilişkiyi teşhir etmekle kalmadı; aynı zamanda parti önderliğini elinde tutan kliğin, Healy’yi, hem DEUK’un hem de WRP’nin içinden yükselen eleştirilerden korumak için nasıl sistematik bir biçimde çalışmış olduklarını da ortaya koydu.
DEUK, bu ara rapor temelinde, 'WRP’nin DEUK’a ve uluslararası işçi sınıfına karşı tarihsel bir ihanet gerçekleştirmiş olduğunu,' açıkladı.
'Sürekli devrim teorisinin bütünüyle terk edilmesinden oluşan bu ihanet, sömürge burjuvazisinin kimi kesimleriyle para karşılığında ilkesiz ilişkiler peşinde koşmakla sonuçlandı.' DEUK çoğunluğu, bu ihanetin sorumluluğunu basitçe Healy’e yükleyen, Slaughter tarafından ileri sürülen öznel iddiayı reddetti; bunun yerine, şunu ısrarla vurguladı: 'bu tür uygulamalara izin veren milliyetçi yozlaşmanın siyasi sorumluluğu bütün WRP önderliğine aittir. ... DEUK, herhangi bir tekil önderi suçlamaya çabalamıyor, ancak bütün önderliği sorumlu tutuyor.'
DEUK, buna uygun olarak, 16 Aralık 1985’te, Britanya şubesi olarak WRP’nin üyeliğini askıya aldı. WRP delegasyonu, bu konuyla ilgili olarak yapılan oylamada bölündü; Slaughter, T. Kemp ve S. Pirani karşı oy kullanırken, D. Hyland üyeliğin askıya alınmasından yana oy kullandı.
WRP’nin üyeliğinin askıya alınması zorunluydu çünkü DEUK, ihanete yol açan siyasi yozlaşmanın Healy’nin ihracıyla sona ermediğinin farkındaydı ve dolayısıyla, DEUK, kendi otoritesini WRP’ye devredemez; Britanya ve uluslararası işçi sınıfına yönelik başka ihanetlerin sorumluluğunu üstlenemez ve bunlara onay veremezdi. WRP’nin üyeliğinin askıya alınması, partinin DEUK’a üyeliğini, önderlerinin ve üyelerinin, Troçkist hareketin tarihsel ilkeleri temelinde revizyonist yozlaşmayı durdurmak için verecekleri bilinçli mücadeleye bağlı hale getirdi.
DEUK, WRP’ye sırtını dönmek bir yana, Britanya şubesinin, Dördüncü Enternasyonal’in Uluslararası Komitesi’ne üyeliğini geri almak için neler yapılması gerektiğini detaylı bir biçimde ortaya koydu. 17 Aralık 1985 tarihinde DEUK tarafından sunulan bir karar metni, WRP’yi, 'Komünist Enternasyonal’in İlk Dört Kongre Kararları’nda (1919-22); Sol Muhalefet Platformu’nda (1927); Geçiş Programı’nda (1938); ‘Açık Mektup’ta (1953) ve SWP ile Pablocuların düzmece yeniden birleşmesine karşı verilen mücadelenin (1961-63) belgelerinde” cisimleşen Troçkizmin programatik temellerini yeniden onaylamaya çağırdı.
Bu kararın sonunda şöyle deniyordu: 'Şimdi DEUK ve WRP Merkez Komitesi, WRP’nin Healy’nin yönetiminde yaşadığı milliyetçi yozlaşmanın mirası olan mevcut sorunların olabildiğince çabuk üstesinden gelmek üzere, WRP içinde enternasyonalizmin temel ilkelerini tekrar egemen kılmak ve bu temel üzerinde partinin Dördüncü Enternasyonal’in Uluslararası Komitesi’ne tam üyeliğini yenilemek için sıkı işbirliği içinde çalışacaktır. Bu ilişkinin örgütsel yapısı, Dördüncü Enternasyonal’in tüzüğünde ayrıntılı bir biçimde ele alınmış olan demokratik merkeziyetçiliğin Leninist ilkelerini temel alacaktır.'
Slaughter, Pirani ve Kemp, bu karar önergesine karşı oy kullandılar.
Slaughter, DEUK’un tarihsel ve programatik temellerini tekrar teyit etmekten başka bir şey yapmayan bu karar önergesine ilişkin uyuşmazlıklarını açıklamayı reddetti. Ama bu karşı çıkış, WRP’nin yozlaşmasının gerçek içeriğinin, şimdi Healy ile Slaughter-Banda’nın başını çektiği iki sağcı hizbe bölünmüş olan tüm eski WRP önderliğinin Troçkizmi reddetmesi olduğunu doğruluyordu.
Slaughter, DEUK toplantısı sırasında, şimdiden Stalinistlerle birlikte çalıştığını belirten doğrudan bir suçlamaya cevap verirken, 'Bu doğru olsaydı bile, zaten size söylemezdim,' diyerek 'inkarı'nı hafifletti.
Slaughter ile Banda’nın önderlik ettiği WRP çoğunluğu ile Uluslararası Komite arasındaki siyasi uçurumun kapatılamayacak kadar derin olduğu, artık açıkça ortaya çıkmıştı. Onlar, Dördüncü Enternasyonal’in yalnızca demokratik merkeziyetçi örgütlenmesine değil ama varoluşuna da karşı çıkıyorlardı.
Partinin üyeliğinin askıya alınmasının ardından, şimdi WRP önderliğine getirilen orta sınıf profesörler topluluğu ile sıkı işbirliği içinde çalışan Slaughter, Uluslararası Komite’ye karşı sert bir iftira kampanyası başlattı. Bu saldırıların temel hedefi, Uluslararası Komite’nin, Lev Troçki’ye yönelik suikast ve Sovyet GPU ve Amerikan FBI-CIA ajanlarının Sosyalist İşçi Partisi’ne sızması konusunda on yıldır sürdürdüğü soruşturmasıydı. Bu soruşturmanın başlatılmasında ve geliştirilmesinde merkezi rol oynamış olan Banda ve Slaughter, soruşturmayı, toplanmış olan hiçbir kanıtın –özellikle Gelfand davası sırasında toplanmış olan kanıtların– doğruluğunu sorgulamaksızın suçlamaya başladılar.
Bu kampanyanın amacı, acil hizipsel kaygılar dışında, (1) Sosyalist İşçi Partisi’ndeki Pablocu müttefikleriyle siyasi bir uzlaşmayı kolaylaştırmak ve (2) Sovyet bürokrasisinin ajanlarıyla işbirliği yapmayı meşrulaştırmak amacıyla, Stalinizmi siyasi olarak saygınlığa kavuşturmaya çalışmaktı.
Parti krizinin ortasında, WRP önderliğindeki görevini bırakıp, süresiz tatil için Sri Lanka’ya dönen Michael Banda, burada, Dördüncü Enternasyonal’in tüm tarihine saldıran, yukarıda sözü edilen uzun metni kaleme aldı. Banda, aynı zamanda, 1964’te M. Bandaranaike’nin burjuva koalisyon hükümetine girerek işçi sınıfına ihanet eden, Troçkizm karşıtı LSSP’nin üyeleriyle kişisel ilişkilerine kaldığı yerden devam etti.
Banda’nın metni, Britanya’ya Ocak ayının ortasında ulaştı, ancak WRP ya da Uluslararası Komite üyelerine gösterilmedi. Bunun yerine, bu metin, WRP Merkez Komitesi’nin çoğunluğu tarafından, 26 Ocak 1986’da alınan iki kararın temelini oluşturdu. Bu kararlar, WRP üyeliğinin, Dördüncü Enternasyonal’in Uluslararası Komitesi’nin otoritesinin açıkça tanınması temelinde yenilenmesini şart koşan 27 Ekim Özel Kongre Kararı’nı iptal ediyordu.
Bu kararların siyasi ve pratik içeriği, Uluslararası Komite’den kopuşun ilan edilmesiydi. Bu kararların lehinde oy kullanmış olan dönekler, Özel Kongre’nin almış olduğu kararları çiğniyor ve 8 Şubat 1986 tarihinde yapılması planlanmış olan Sekizinci Kongre için delege seçimi sürecinde bilinçli olarak hile yapıyorlardı.
Özel Kongre’nin aldığı karara göre, WRP’ye üyelik, yalnızca, DEUK’un otoritesini tanıyarak kayıt yenileme formlarını imzalamış olanlarla sınırlı olacaktı. Çoğunluğun yandaşlarının önemli bir bölümü, revizyonist görüşlerini ve Uluslararası Komite’ye olan düşmanlıklarını gizlemeksizin, kayıt yenileme formlarını imzalamayı reddetmişlerdi. Ocak ayının ortasına gelindiğinde, Slaughter hizbi, delege seçimlerinin Özel Kongre’nin üyelik yenileme kararında tanımlanmış üyelerce yapılması durumunda Merkez Komite’de çoğunluğu kaybedeceğini fark etti. Bu nedenle, Merkez Komite çoğunluğu, 26 Ocak’ta kayıt yenileme formlarının geri çekilmesini ve delegelerin il örgütleri tarafından keyfi biçimde oluşturulacak üye listesi temelinde seçilmesini emretti.
Hem DEUK’un otoritesini hem de Özel Kongre’nin kararlarını savunma mücadelesi veren Hyland önderliğindeki Merkez Komitesi azınlığı, bu bölünme kararlarına karşı çıktı.
Banda-Slaughter dönekleri, kopuşlarını 8 Şubat’ta tamamladılar. Azınlığın tüzüğe uygun olarak seçilmiş delegeleri Kongre yerine geldiklerinde, içeriye girmeleri engellendi. Ardından, çoğunluk, bu kararı zorla uygulamak için polis çağırdı. Kongre önünde azınlığın ilkeli Troçkist görüşlerine karşı koyacak durumda olmayan Slaughter-Banda hizbi, komünizm karşıtı bürokratların taktiklerine başvurdu.
Parti içindeki gerçek Troçkistleri temsil eden azınlık delegeleri, başka bir yer bulup, orada WRP’nin (Enternasyonalist) meşru Sekizinci Kongresi’ni topladılar.
Healy, Banda ve Slaughter, devrimci Marksizm açısından, siyaseten birer ölüdür. Onlar, Britanya emperyalizminin basınçlarına utanmazca teslim oldular ve şimdi Troçkist hareketin en kötü düşmanlarıyla işbirliği yapıyorlar. Ne var ki, Uluslararası Komite’yi ortadan kaldırma çabalarında bütünüyle başarısızlığa uğradılar. DEUK ve İşçiler Birliği, Dördüncü Enternasyonal’in Uluslararası Komitesi’nin Britanya şubesini olabildiğince çabuk bir biçimde yeniden oluşturmak için mücadele eden WRP’deki (Enternasyonalist) gerçek Troçkistler ile sıkı bir işbirliği sürdürürken, Healy ve Banda-Slaughter sağcı kliklerinin gerici politikalarını teşhir etmek için yorulmadan çalışmaya devam edecektir.