روز چهارشنبه، جو بایدن رئیس‌جمهور ایالات متحده پس از پایان نشست سران ناتو که متعهد شد هزینه‌های نظامی جهت آمادگی برای جنگ جهانی را افزایش دهد، در جمع اوباشان پر قیل و قال ملی‌گرایان بیگانه‌هراس لیتوانیایی در ویلنیوس سخنرانی کرد.
سخنان شدیدالحن بایدن شامل همان مضامینی بود که او در سخنان سال گذشته خود در ورشو لهستان ایراد کرد و در آن متعهد شد برای «سال‌ها و دهه‌های آینده،» «بجنگد.» در سال ۲۰۲۲، سخنان فی البداهه او مقامات کاخ سفید را مجبور کرد که علناً از اظهارات رئیس جمهور عقب نشینی کنند. اما اکنون مشاوران او دیگر نیازی به تفسیر مجدد و اصلاح اظهارات جنگ طلبانه بایدن نمی بینند. آنچه او در مورد اهداف جنگی ایالات متحده می گوید، خطاهای ناشی از زوال عقل نیست، بلکه اعلامیه های واقعی سیاست های دولت اوست.
بایدن در سخنرانی خود در ویلنیوس اعلام کرد: «تعهد ما به اوکراین تضعیف نخواهد شد. ما امروز، فردا و تا زمانی که طول بکشد برای آزادی و رهایی خواهیم ایستاد.»
طول مدت یک جنگ همواره با تلفات زندگی انسانی مرتبط است. هر چه بیشتر یک جنگ ادامه یابد، تعداد قربانیان و کشته‌شدگان نظامی و غیرنظامی بیشتر می‌شود.
بنابراین، هنگامی که بایدن بار دیگر اعلام کرد که دولت او و ناتو «تا زمانی که طول بکشد» پول و تسلیحات برای شکست روسیه فراهم خواهند کرد، آنچه او واقعا می گوید این است که جنگ بدون توجه به هزینه جان انسان ها ادامه خواهد یافت.
این جوهره وحشیانه چیزی است که می توان آن را دکترین بایدن نامید: «مهم نیست چقدر طول بکشد یا چند نفر بمیرند.»
سخنرانی بایدن، هم در ارائه و هم در محتوایش، شاخص این مرد بود: بی فکرانه، نا آگاهانه، پر از اشتباهات لفظی و گرامر مخدوش بود. و برای متقاعد کردن پایین ترین سطح روشنفکری و پست ترین غرایز بود.
بایدن دروغ پشت دروغ، مهمل پشت محمل تحویل داد و مدعی شد که ایالات متحده که از پایان جنگ جهانی دوم به طور مداوم کشورهای دیگر را بی ثبات و بمباران کرده و به آنها حمله کرده است، نیرویی برای دموکراسی و صلح است.
هنری کیسینجر معروف، قدیمی ترین جنایتکار زنده جنگی امریکایی، یک بار با شکاکی خاص خودش نگرش واقعی امپریالیسم ایالات متحده را به اصول اخلاقی خلاصه کرد. او گفت: «ما بلافاصله به اقدام غیرقانونی دست میزنیم،» « اقدام مغایر قانون اساسی کمی بیشتر طول می کشد.»
بایدن، که اثر انگشت او را در صحنه هر جنایتی که امپریالیسم ایالات متحده در نیم قرن گذشته مرتکب شده است میتوان یافت،عنوان کرد «منشور سازمان ملل متحد که همه ما آن را امضا کرده ایم: حاکمیت، و تمامیت ارضی. اینها دو رکن روابط مسالمت آمیز بین ملت ها هستند. نمی توان به یک کشور اجازه داد که قلمرو همسایه خود را به زور تصرف کند.»
چه ریاکاری حقیرانه ای! هیچ کشوری وجود ندارد که منشور سازمان ملل در مورد ممنوعیت «استفاده از زور» را مکررا و به‌طور علنی نظیر ایالات متحده که کالین پاول، وزیر امور خارجه سابق آن یک بار اظهار کرد که هدفش تبدیل ایالات متحده به «بزرگترین قلدر بلوک غرب است» نقض نکرده باشد.
بایدن در دوران حضورش در سنا و سپس در پست معاونت رئیس جمهوری، از مدافعان و حامیان اصلی حمله ایالات متحده به عراق در سال ۱۹۹۱ و پس از آن بمباران یوگسلاوی هشت سال بعد در سال ۱۹۹۹ بود. او از حمله به افغانستان در سال ۲۰۰۱ و حمله بعدی به عراق در سال ۲۰۰۳ حمایت کرد. بایدن از کمپین های بمباران و تلاش های آمریکا برای مبادرت به تغییر رژیم در لیبی و سوریه حمایت کرد.
این اقدامات در سرپیچی علنی و فاحش از سازمان ملل متحد و قوانین بین المللی انجام شد. در سال ۲۰۰۲، ایالات متحده از معاهده رم که دادگاه کیفری بین المللی را تأسیس کرد خارج شد و مشروعیت هیچ نهاد بین المللی را برای محاکمه مقامات آمریکایی به خاطر جنایات جنگی که مرتباً مرتکب می شوند به رسمیت نمی شناسد.
همین هفته گذشته، بایدن اعلام کرد که مهمات خوشه‌ای را به اوکراین ارسال خواهد کرد که توسط بیش از ۱۰۰ کشور ممنوع شده است، چونکه این مهمات غیرنظامیان را برای دهه‌ها پس از پایان درگیری‌ها می‌کشند و معلول می‌کنند.
بایدن به روایت تحریف شده اسطوره‌ای لیتوانی مبنی بر مبارزه علیه استبداد اشاره کرد و از تعهد ایالات متحده به آزادی بالید. اما چیزی که بایدن از سخنرانی بی سر و ته تاریخی خود از قلم انداخت، همکاری گسترده ملی گرایان لیتوانیایی با آلمان نازی و مشارکت مستقیم در قتل عام تقریباً کل جمعیت یهودی این کشور بود.
در طول سه سال اشغال لیتوانی توسط نازی ها، ۹۵ درصد از جمعیت یهودی این کشور نابود شدند − ۱۹۵٫۰۰۰ مرد، زن و کودک به طور سیستماتیک قتل عام شدند.
این واقعیت به اظهارات بایدن مبنی بر اینکه «پیوندهای بین لیتوانیایی ها و مردم آمریکا هرگز دچار اختلال نشده است،» و تمجید او از تبعیدیان لیتوانیایی که به ایالات متحده مهاجرت کردند لحنی شوم داد.
اما، چیزی که بایدن به آن اشاره نکرد این است که دو نفر از مهاجران لیتوانیایی که مورد استقبال ایالات متحده قرار گرفتند، بر حسب تصادف مسئول ترین افراد برای هولوکاست در آن کشور بودند.
الکساندراس لیلیکیس، رئیس پلیس امنیت لیتوانی در ویلنیوس در زمان اشغال لیتوانی توسط نازی ها و عامل هولوکاست، با اطمینان خاطر اجازه ورود به ایالات متحده داده شد و توسط سازمان اطلاعات مرکزی استخدام شد. معاون او، کازیس گیمژاوسکاس، نیز به همراه سه تن از زیر دستانش به ایالات متحده مهاجرت کردند.
هیچ یک از این دو مرد به دلیل شرکت در هولوکاست حتی یک روز را هم در زندان نه گذراندند.
بایدن حتی در حالی که روسیه را به دلیل امتناع از هرگونه «راه حل دیپلماتیک» برای مناقشه محکوم میکرد، به نقش خود در گسترش ناتو افتخار کرد. او اعلام کرد: «من به عنوان سناتور ایالات متحده این افتخار بزرگ را داشتم که از لیتوانی و سایر کشورهای بالتیک برای پیوستن به ناتو در سال ۲۰۰۴ حمایت کنم. آیا در انجام این کار معرکه نبودم؟»
بایدن با رای دادن به گسترش ناتو در سال ۱۹۹۸، «آغاز ۵۰ سال دیگر صلح» را اعلام کرد. در واقع، ایالات متحده به عمد زمینه را برای نوعی جنگ برادر کاشانه در اوکراین، با هدف کشاندن روسیه به جنگ در مرزهایش و نابود کردن آن آماده می کرد.
یکی از مضحک ترین دروغ های بایدن، تلاش او برای موضع گیری به عنوان طرفدار «نتیجه دیپلماتیک» جنگ در اوکراین بود. بایدن گفت: «متاسفانه روسیه تاکنون هیچ علاقه ای به نتیجه دیپلماتیک نشان نداده است.»
وی گفت: «روسیه می‌تواند فردا با خروج نیروهایش از اوکراین به این جنگ پایان دهد و مرزهای بین‌المللی را به رسمیت بشناسد». اما او این «نتیجه دیپلماتیک» را تسلیم کامل روسیه و دستیابی به تمام اهداف جنگی ناتو تعریف کرد. «راه حل دیپلماتیک» بایدن پیروزی نظامی است.
هدف از بیانیه‌های تحریک‌آمیز رئیس‌جمهور جلوگیری از هرگونه حل و فصل مناقشه از طریق مذاکره است، که امپریالیسم ایالات متحده آن را جزء حیاتی تلاش خود برای تحت سلطه درآوردن روسیه و چین می‌داند.
دکترین «مهم نیست چند نفر بمیرند» بایدن به این معنی است که جنگ تشدید خواهد شد، هزاران نفر دیگر خواهند مرد و جهان به آستانه یک آتش سوزی هسته ای کشیده خواهد شد. هیچ چیز نمی تواند جلوی این را بگیرد مگر توسعه یک جنبش بین المللی ضد جنگ بر پایه طبقه کارگر.