روز پنجشنبه، یک قاضی در شهر تولیدوی اوهایو با صدور حکمی کارگران اعتصابی شرکت باتری خودرو کلاریوس را از تجمع در گروههای بیش از پنج نفره منع کرد.
قاضی مایکل گولدینگ جمهوری خواه، این حکم ضد دموکراتیک را پس از آن صادر کرد که شرکت اعلام کرد اعتصاب با توقف تولید باتری برای سه خودروساز بزرگ و کارخانه های مونتاژ آنها در سراسر ایالات متحده، «وضعیت اضطراری وخیم و ماهیت جدی» ایجاد کرده است. حکم منع، که مدعی است کارگران با تجمع باعث ایجاد «خطر» می شوند، حمله به حق اعتصاب و آزادی تجمع کارگران است.
این حکم ماهیت طبقاتی دولت را آشکار می کند. دادگاهها، پلیس و نهادهای دولتی در مبارزه طبقاتی داوران بیطرف نیستند، بلکه خدمتگزار شرکتهایی هستند که خواستههای ثروتمندان را اجرا میکنند. در نظام سرمایهداری، شرکتها میتوانند از پرداخت مالیات اجتناب کنند، مقررات ایمنی و بهداشت را زیر پا بگذارند و کماکان کمکهای مالی دولتی دریافت کنند، در حالی که کارگران تابع قانون تولیدو میتوانند به خاطر تجمع شش نفره همزمان به زندان محکوم شده و یا جریمه شوند.
نزدیک به ۹۰ سال پیش، در سال ۱۹۳۴، قوه قضائيه تولیدو حکمی را علیه اعتصاب کارگران قطعات خودرو کارخانه آتولیت که تحت رهبری سوسیالیست ها بود صادر کرد. کارگران از این دستور سرپیچی کردند و اعتصاب در هفته های بعد با پیوستن هزاران کارگر و افراد بیکار دیگر به صفوف اعتصاب کنندگان گسترش یافت. در ماه می، کلانترهای ناحیه لوکاس و ۹۰۰ سرباز گارد ملی−اعزام شده توسط فرماندار دموکرات ایالت، جورج وایت−به اعتصاب کنندگان حمله کردند و دو نفر را کشتند.
این اعتصاب بخشی از شورش سراسری کارگران عادی علیه رهبری محافظه کار فدراسیون کار آمریکا بود، و دو سال بعد با موجی از تحصن ها دنبال شد که منجر به رسمیت شناختن اتحادیه کارگران خودرو توسط جنرال موتورز شد.
در حال حاضر، مداخله سریع قوه قضائيه در اعتصاب یک هفته ای کارگران خودرو نشان دهنده حساسیت شدید دولت ایالات متحده و شرکت های خودروسازی نسبت به توسعه مبارزه طبقاتی در ایالات متحده در بحبوحه تورم فزاینده و در حالیست که دولت بایدن میلیاردها دلار برای تامین مالی جنگ نیابتی خود علیه روسیه در اوکراین اختصاص میدهد.
این حکم نشانه آن است که طبقه حاکمه اعتصاب کلاریوس را نه به عنوان یک موضوع قراردادی یا محلی صرف، بلکه به عنوان مبارزه ای با پیامدهای گسترده ملی و بین المللی قلمداد میکند.
دست از کار کشیدن ۵۲۵ کارگر نبردی حیاتی در انتقال سراسری صنعت خودروسازی به خودروهای الکتریکی (ای وی) و نشانه ای از آنچه قرار است با پایان یافتن قرارداد ۱۵۰٫۰۰۰ کارگر سه خودروسازی بزرگ در سپتامبر رخ دهد است. دولت بایدن سرمایه سیاسی عظیمی را برای انتقال به خودروهای برقی، ، که او آن را برای پیشی گرفتن از تولید چین، محدود کردن اتکا به نفت روسیه و خاورمیانه و توسعه زنجیره تامین ملی مورد نیاز برای اقتصاد جنگی ضروری میداند اختصاص داده است.
کلاریوس که ۱۶٫۰۰۰ نفر را در ۵۶ کارخانه در سرتاسر جهان در استخدام دارد، هم در انتقال به خودروهای برقی و هم در صنعت جهانی خودرو، در مجموع جایگاهی حیاتی را اشغال می کند. باتریهایی تولید شده توسط کلاریوس که قبلاً جانسون کنترلز نامیده می شد، در یک سوم خودروهای روی کره زمین استفاده میشوند.
قرارداد پیشنهادی به کارگران در کارخانه هلند اوهایو، شامل ۳ درصد افزایش دستمزد سالانه (کاهش قابل توجه دستمزد پس از محاسبه تورم) و ممنوعیت چشمگیر اضافه کاری است که به طور متوسط سالانه ۱۵٫۰۰۰ دلار چک حقوقی کارگران را کاهش می دهد. کارگران این قرارداد را به نشانه آمادگی فزاینده برای مبارزه با ۹۸ درصد آرا رد کردند.
شرایط بی رحمانه این قرارداد فقر برای انتقال به خودروهای برقی توسط سه شرکت خودروسازی بزرگ و بانک های بزرگ دیکته می شود. کلاریوس در حال تغییر تولید به سمت تولید باتری برای خودروهای برقی است و در سالهای اخیر صدها میلیون دلار از وزارت انرژی برای این منظور دریافت کرده است.
در تماس هفته گذشته با سرمایه گذاران، مارک والاس، مدیرعامل کلاریوس گفت که انتقال به خودروهای برقی «۵۰ تا ۸۰ درصد درآمد بالاتری را به همراه خواهد داشت و سودآوری یک باتری استاندارد با ولتاژ پایین را دو برابر می کند،» اما انجام این تغییرات مستلزم « ۵۰ میلیون دلار صرفه جویی اضافی در هزینه عمدتاً به دلیل بهبود عملیات ما در ایالات متحده است.» والاس همچنین ضمن تماس با سرمایه گذاران خاطرنشان کرد که افزایش نرخ بهره بدهی های آنها را افزایش داده است، که شرکت به دنبال جبران آن با گرفتن امتیازات بیشتر از نیروی کار است.
اعتصاب کلاریوس همچنین ضعفهای سیستم «تحویل به موقع» که توسط شرکتها در دهههای اخیر برای کاهش هزینهها و بهبود درصد سود اتخاذ شده است را برملا میکند. ۵۲۵ کارگر در کلاریوس ۱۵۰٫۰۰۰ باتری در هفته برای فورد و جی ام تولید می کنند. دانکن آلدرد، نایب رئیس بین المللی بیوک جی ام و بخش کامیون و خدماتی جنرال موتورز، سپتامبر گذشته گفت که موجودی این شرکت «به طور تاریخی کم است.» در مقاله ای در ۱۶ آوریل، اخبار خودرو هشدار داد که « امروز زنجیره تامین در وضعیت بدتری نسبت به سال ۲۰۱۹ قرار دارد، زمانی که یک اعتصاب در جنرال موتورز به شدت ضربه زد،» و اینکه «یک اعتصاب در ۲۰۲۳ تاثیر بدتری خواهد داشت.»
اعتصاب کلاریوس در حالی صورت می گیرد که شرکت ها قصد دارند صدها هزار شغل را از بین ببرند. همانطور که نیویورک تایمز در ۳ می اذعان کرد، انتقال به خودروهای برقی «با هزینه هایی برای کارگران خودرو همراه است، زیرا برای مونتاژ یک وسیله نقلیه تماما برقی به کمتر از نیمی از کارگران لازم برای ساخت یک خودروی بنزینی نیاز است.»
در کارخانههای سراسر ایالات متحده، مخالفتها در میان کارگران عادی بر سر اخراج، تهدید به تعطیلی کارخانهها و تغییرات خودسرانه در برنامهها در حال افزایش است. صدمات و شرایط ناامن با افزایش سرعت تولید توسط شرکت ها قبل از پایان قرارداد بیشتر می شود. در نشانه ای از اشتیاق برای یک مبارزه متحد، کارگران کارخانه های خودروسازی متعدد در منطقه تولیدوی اوهایو برای پیوستن به صف اعتصاب کنندگان به کلاریوس سفر کرده اند، در حالی که بسیاری از کارگران در رسانه های اجتماعی تمایل خود را برای گسترش اعتصاب ابراز می کنند.
شرکتها و دولت به بوروکراسی اتحادیه کارگران خودرو طرفدار شرکت ها (یو ا دبلیو) تکیه دارند تا از طریق شرایطی که مطلوب وال استریت، شرکتهای خودروسازی و دولت است، از اقدام کمیته های کارگران عادی ممانعت به عمل آورند. شان فاین، رئیس یو ا دبلیو، که در یک انتخابات تقلبی و با مشارکت کم بی سابقه ای انتخاب شد، هیچ بیانیهای در مورد اعتصاب کلاریوس صادر نکرده، و در صفوف اعتصاب کنندگان ظاهر نشده است، اگرچه این اعتصاب تنها یک ساعت رانندگی از مقر یو ا دبلیو در دیترویت در حال وقوع است.
اقدامات بوروکراسی یو ا دبلیو در اعتصاب کلاریوس روایت تبلیغ شده در رسانه های شرکتی را برملا میکند مبنی بر اینکه فاین یک «اصلاح طلب» است که یو ا دبلیو را پس از سال ها فساد و همکاری با شرکت ها «دموکراتیک» خواهد کرد. کارگران کلاریوس تنها پس از اینکه برگه ای شامل «نکات عمده» بیانیه معاون رئیس یو ا دبلیوی جنرال موتورز به مطبوعات آزاد دیترویت مبنی بر اینکه تشکیلات فاین «چیزی را پنهان نخواهد کرد، همه چیز مورد بحث قرار خواهد گرفت. من با نکات عمده مخالف هستم» به آنها داده شد مجبور به رأی دادن به قرارداد شدند، که دروغ از آب درآمد. تشکیلات فاین به کارخانههای مونتاژ که باتریهای کلاریوس را مدیریت میکنند اجازه داده است به تولید خود ادامه دهند.
هیچ شکی وجود ندارد که بوروکراسی یو ا دبلیو پشت سر کارگران توطئه می کند تا آنها را به قبول شرایط در کلاریوس و فراتر از آن مجبور کند. در یادداشتی داخلی در ماه مارس، دفتر فاین هشدار داده که کارگران «انتظارات غیر واقع بینانه» در مورد افزایش زیاد دستمزدها، لغو طبقه بندی ها، رفع شرایط کاری ناامن و برنده شدن در تعدیل هزینه های زندگی دارند. در یادداشت فاین آمده است: «انتظارات باید با واقعیت و موقعیت ما مطابقت داشته باشد.» «ما نمیتوانیم انتظارات غیرمنطقی بالا برای چانهزنی داشته باشیم... این در ۶ ماه آینده محقق نخواهد شد.»
بوروکراسی مانعی برای مبارزه اعضا برای آنچه که نیاز دارند است. در انتخابات ریاست جمهوری یو ا دبلیو در سال گذشته، ویل لیمان، کارگر سوسیالیست کامیون سازی ماک، با برنامه لغو بوروکراسی یو ا دبلیو، پایان دادن به دیکتاتوری خانه همبستگی، انتقال قدرت و تصمیم گیری دموکراتیک به کمیته های کارگران عادی در محل کار و متحد کردن کارگران در سراسر زنجیره تامین شرکت کرد.
لیمن مخصوصا خواستار یک استراتژی بینالمللی برای مبارزه با شرکتهای فراملیتی شد و از کارگران درخواست کرد که به عضویت و ایجاد کمیتههای کارگران عادی تحت کنترل کارگران در سطح جهانی از طریق ائتلاف بینالمللی کمیتههای کارگران عادی (آی دبلیو ا-آر اف سی) اقدام کنند. بوروکراسی یو ا دبلیو رای گیری را لاپوشانی کرد تا تودههای کارگران شانس رای دادن به نامزد کارگران عادی را نداشته باشند.
انتخابات به پایان رسیده است، اما کمیته های کارگران عادی و استراتژی بین المللی لیمان راه پیشروی را نشان می دهد.
امسال برای اولین بار پس از چند دهه، قراردادهای سه شرکت بزرگ خودروسازی ایالات متحده و کانادا به طور همزمان منقضی می شوند. در حال حاضر، نزدیک به ۳۰۰ کارگر قطعات خودرو خودروسازی ریتم در سنت کاترینز، انتاریو پس از رد قرارداد خیانتکارانه با ۲۵۱ رای موافق در برابر ۱۱ رای مخالف، برای نزدیک به سه هفته در اعتصاب بوده اند. قرارداد های دهها هزار کارگران قطعات خودروسازی در امتداد مرز ایالات متحده و مکزیک در شهرهایی مانند ماتاموروس مکزیک در اول ماه مه منقضی میشوند.
همانطور که رشد اعتصابات و اعتراضات در فرانسه، آلمان، سریلانکا و در سراسر جهان نشان میدهد، شرایط مشابه کارگران را در همه کشورها به مبارزه می کشاند. کارگران در حال حاضر در تمامی واحدهای تولیدو کمیته کارگران عادی را تشکیل دادهاند تا مبارزات خود را با این جنبش جهانی پیوند دهند و امتیازات داده شده در نیم قرن گذشته را بازپس بگیرند.
برای ساختن این شبکه جهانی جهت مبارزه برای منافع طبقه کارگر، امروز به اتحاد بین المللی کمیته های کارگران عادی بپیوندید.