1909 கட்சி மகாநாட்டில் ரோசா லுக்சம்பேர்க்கின் நெருக்குவாரத்தால் போல்ஷிவிக் கட்சியின் பழைய சூத்திரத்திற்கு பதிலாக "விவசாயிகளின் ஆதரவுடனான பாட்டாளி வர்க்க சர்வாதிகாரம்"[2] சூத்திரம் ஏற்கப்பட்டதை மகாநாடு முடிந்துதான் தாமதம், லெனின் எழுதிய எழுத்துக்களை மேற்கோள் காட்டி 1909-ல் நான் எழுதிய போலந்துக் கட்டுரை எழுத்துக்களையும் 1905-ல் நான் எழுதிய எழுத்துக்களையும் ஒப்புநோக்கிப் பாருங்கள் திடீர் நிலைப்பாடு மாற்றத்தைப் பற்றிப் பேசிய மென்ஷிவிக்குகளுக்கு பதிலளிக்கையில் போல்ஷிவிக்குகள் தேர்ந்தெடுத்த சூத்திரம் சொல்லுகிறது: பாட்டாளி வர்க்கம் தன் பின்னே விவசாயிகள் பின்தொடர அதற்குத் தலைமை தாங்கும்.[3] இந்தச் சூத்திரங்களின் எண்ணக்கருவெல்லாம் ஒன்றென்பது வெளிப்படையாகத் தெரியவில்லையா? இவைகளின் எண்ணக்கருக்கள் பாட்டாளிகளதும் விவசாயிகளதும் சர்வாதிகாரம் என்பதை இரத்தினச் சுருக்கமாக வெளிப்படுத்துவது வெளிப்படையாக தெரியவில்லையா? விவசாயிகளின் ஆதரவுடனான பாட்டாளி வர்க்கத்தின் சர்வாதிகாரம் என்ற "சூத்திரம்" பாட்டாளிகளதும் விவசாயிகளதும் அதே சர்வாதிகாரம் என்ற எல்லைக்குள் முழுமையாக தங்கியிருக்கவில்லையா? (XI, பாகம் 1 219, 224, எனது அழுத்தம்) (எங்களது புரட்சிப் போராட்டத்தில் பாட்டாளி வர்க்கத்தின் இலக்கு XV 333, 339)

இவ்வாறு லெனின், ஒரு சுயாதீனமான விவசாயிகள் கட்சி மற்றும் புரட்சிகர அரசாங்கத்திலே அதன் அதிகமான மேலாதிக்க பாத்திரம் என்ற எண்ணக்கருவையும் தவிர்த்த ஒரு 'குறியீட்டுக்கணித' சூத்திரத்தின் மீது, பாட்டாளி வர்க்கம் விவசாயிகளுக்கு தலைமை தாங்க வேண்டும், பாட்டாளி வர்க்கம் விவசாயிகளால் ஆதரிக்கப்படும், இதன் விளைவாக புரட்சிகர அதிகாரம் பாட்டாளி வர்க்க கட்சியின் கைகளில் செறிந்திருக்கும் என்று கட்டுமானத்தை வைத்தார். இதுவே இரத்தினச் சுருக்கமாக நிரந்தரப் புரட்சி தத்துவத்தின் மையப்புள்ளியாகும்.

இன்று, இந்த வரலாற்றுப் பரிசோதனை நடந்து முடிந்த பின்னர் சர்வாதிகாரப் பிரச்சினை பற்றிய பழைய அபிப்பிராயபேதங்களை பற்றி ஆகக் கூடுதலாகச் சொல்ல முடியுமென்றால் இப்படித்தான் சொல்லலாம்.

லெனின் எப்பொழுதும் பாட்டாளி வர்க்கத்தின் தலைமைத்துவ பாத்திரத்திலிருந்து தொடங்கி தொழிலாளர்களதும் விவசாயிகளதும் புரட்சிகர ஜனநாயகக் கூட்டின் அவசியம் பற்றி அழுத்திக்கூறியதோடு அந்தக்கருத்தை அபிவிருத்தி செய்தார். லெனின் எங்களெல்லோருக்கும் போதித்ததெல்லாம் இதைத்தான், நான் இடைவிடாமல் இந்த ஐக்கியத்தில் தொடங்கி எப்படியென்றாலும் பாட்டாளி வர்க்கத்தின் தலைமை பற்றி எடுத்துக்கூறி இந்தக் கூட்டை மட்டும் கூறியதோடல்லாமல் அக்கூட்டாலான அரசாங்கத்திலும் பாட்டாளி வர்க்கமே தலைமை தாங்க வேண்டுமென்பதை அடித்துக்கூறினேன். இந்த பிரச்சினையிலே வேறெந்த வித்தியாசத்தையும் காண முடியாது.

மேற்சொன்ன விடையம் தொடர்பாக இரண்டு மேற்கோள்களைப் பார்ப்போம் என்று எனக்கும் லெனினுக்குமிடையே முரண்பாடு நிலவியதென்பதை நிறுவிக்காட்ட ஸ்ராலினும் சினோவியேவும் எடுத்தாண்ட 'விளைவுகளும் வாய்ப்புவளங்களும்' என்பதில் இருந்த மேற்கோள், மற்றையது லெனினால் எனக்கெதிராக தர்க்கித்து எழுதப்பட்ட கட்டுரையிலிருந்து, அதே நோக்கத்திற்காக றடெக் எடுத்தாளுவது..

"பாட்டாளி வர்க்கம் ஒரு அரசாங்கத்தில் பங்குகொள்வதுங்கூட யதார்த்தத்தில் நடக்கக்கூடிய காரியம்தான் கோட்பாட்டு ரீதியிலும் அது அனுமதிக்கூடியதுதான் அது ஆதிக்கம் செய்யும் முன்னணிப் பாத்திரமாய் பங்கு கொள்வது மட்டுந்தான் அனுமதிக்கக் கூடியது. ஒருவர் அந்த அரசாங்கத்தை பாட்டாளிகளதும் விவசாயிகளதும் சர்வாதிகார அரசாங்கமென்று அன்றேல் பாட்டாளிகளதும் குட்டி முதலாளிகளதும் கூட்டரசாங்கமென்று விவரிக்கக்கூடும். அப்போது பிரச்சினை தீராது மீண்டும் இருக்கும். அந்த அரசாங்கத்தை ஏன் நாடு முழுவதையும் ஆதிக்கம் செலுத்தி யார் ஆளுவது என்பதே அந்தப் பிரச்சினை, நாம் அதை தொழிலாள வர்க்க அரசாங்கமென்று கூறினோமானால் அந்த அரசாங்கத்தை ஆதிக்கம் செலுத்தி ஆளுவது தொழிலாள வர்க்கமென்ற விடை கிடைக்கிறது. (எங்கள் புரட்சி 1906, பக்கம் 250) (இந்த புத்தகத்தின் 202-ம் பக்கத்தைப் பார்க்கவும்)

(1905-ல்! ) நான் விவசாயிகளையும் புத்திஜீவிகளையும் ஒரே தளத்தில் வைத்தேன் என்று சொல்லி (1925-ல்!) சினோவியேவ் ஒப்பாரி வைத்தார். மேலே மேற்கோள் காட்டிய வரிகளிலிருந்து சினோவியேவ் எதையும் எடுக்கவில்லை. குறிப்பிட்ட புத்திஜீவிகள் அந்தக்காலத்திய நிலைமைகளின் விளைபொருளாவர். அன்றைய புத்திஜீவிகள் இன்றிலும்பார்க்க அரசியல்ரீதியாக முற்றிலும் வேறுபட்ட பாத்திரத்தை ஆற்றினர். அந்தக் காலத்தில் பிரத்தியேகமாக புத்திஜீவிஸ்தாபனங்கள் விவசாயிகளின் பேரில் பேசின, சோசலிசப் புரட்சியாளர்கள் தங்களது அமைப்பை பாட்டாளிகள் விவசாயிகள் புத்திஜீவிகள் என்ற 'மும்மூல' சேர்க்கை இயக்கமாகக் காட்டினார்கள். அன்று மென்ஷிவிக்குகள் அந்தக் காலத்தில் முதலாளித்துவ ஜனநாயகம் மலர்கிறது என்பதை நிறுவுவதற்காக ஒவ்வொரு தீவிரப் புத்திஜீவிகளின் கால்களையும் பிடித்துக் கொண்டார்கள். அந்நாட்களில் 'சுயாதீனமான' ஒரு சமூகக் குழு என்ற அடிப்படையில் புத்திஜீவிகளின் திராணியின்மை பற்றியும் புரட்சிகரமான விவசாயிகளின் தீர்மானகரமான முக்கியத்துவம் என்பது பற்றியும் நானே நூற்றுக்கணக்கான முறை திருப்பித் திருப்பிச் சொல்லியிருக்கிறேன்.

எப்படியென்றாலும் நாங்கள் இங்கே ஒரு வசனம் பற்றிய சரிபிழையை கட்டாயமாக ஆராயவில்லை. அந்த வசனத்தைப் பாதுகாக்கும் நோக்கமும் எனக்கில்லை. அந்த மேற்கோளகளின் சாராம்சம் இதுதான்: லெனினது எண்ணக்கருவான ஜனநாயக சர்வாதிகாரம் என்பதன் உள்ளடக்கத்தை நான் பூரணமாக ஏற்றேன் அதன் அரசியல் இயங்குமுறையை பற்றித்தான் மேலும் நிதானமாக வரையறை செய்ய வேண்டும் என்று நான் கோரினேன் அதாவது அந்தக் கூட்டினுள்ளே பாட்டாளி வர்க்கம் குட்டி முதலாளித்துவ பெரும்பான்மை குழாமுக்குள் சிறை வைக்கப்படுவது தவிர்க்கப்பட வேண்டும் என்பதையே கோரினேன்.

இப்பொழுது றடெக் தானே சுட்டிக்காட்டிய 1916 லெனினது கட்டுரையை ஆராய்வோம். அது சம்பிரதாயமாகத்தான ட்ரொஸ்கிக்கு எதிராகத் தொடுக்கப்பட்டுள்ளது. ஆனால் அது புக்காரின் பியட்டாக்கோவ் இந்த வரிகளின் ஆசிரியரான றடெக் போன்ற மற்றும் அனேக தோழர்களுக்கு எதிராக தொடங்கப்பட்டதாகும். அந்த நாட்களில் லெனின் வெறும் பேருக்கு மாத்திரந்தான் தனது தாக்கத்தை எனக்கெதிராக தொடுத்துள்ளார் என்ற எனது அபிப்பிராயம் முழுமையாகச் சரியாக்கப்பட்டுள்ளது என்பது மிக மதிப்புள்ள இணக்கமாகும். ஆனால் உள்ளடக்கத்தில் உண்மையிலே எனக்கெதிராவல்ல வென்பதை நான் இப்பொழுது விளக்கிக் காட்டுகிறேன், அந்தக் கட்டுரையில் (இரண்டு வரிகளில்) நான் விவசாயிகளை நிராகரித்தேன் என்ற எனக்கெதிரான குற்றச்சாட்டு உள்ளது இதுவே பிற்காலத்தில் இழிபாசாங்கினரதும் அவர்களது சீடர்களதும் பிரதான மூலோபாயமாக விளங்கியது. இதோ றடெக் எழுதிய அந்தக் கட்டுரையின் குறிபொருள் அடங்கிய பந்தி:

லெனின், எனது சொந்த சொற்களான "பாட்டாளி வர்க்கமும் பாட்டாளி வர்க்கம் அல்லாத கிராமப்புற ஜனங்களை பின்தொடரச் செய்து நிலப்பிரபுக்களின் நிலபுலன்களை பறித்தெடுத்து முடியாட்சியை தூக்கியெறிவதுதான் தேசிய முதலாளித்துவ புரட்சியின் ஒட்டுமொத்தமாகும்" என்பதை மேற்கோள்காட்டி, ரஷ்யாவில் பாட்டாளிகளதும் விவசாயிகளதும் சடங்குபூர்வமான புரட்சிகர ஜனநாயக சர்வாதிகாரம் என்பதை ட்ரொட்ஸ்கி கருத்தில் கொள்ளவில்லை என்றார். (XIII, 214)* *(புரட்சியைப் பற்றிய இரண்டு வரிகள் 4-வது பதிப்பு  XXI பக்கம் 382)

நான் விவசாயிகளை "நிராகரித்தேன்" என்று லெனின் சொல்லத்தலைப்பட்ட குற்றச்சாட்டு உண்மையிலே எனக்கெதிரானதல்ல மாறாக புக்காரினுக்கும் றடெக்குக்கும் எதிரானதாகும். இருவரும் ஜனநாயகப் புரட்சியை தாண்டிப்பாய வேண்டுமென்ற நிலைப்பாட்டை எடுத்தவர்களாவர். இது மேற்சொன்னவைகளிலிருந்து மாத்திரமல்ல றடெக் தானே நிறுவிக் காட்டவென்று மேற்கோளாக தேர்ந்தெடுத்த லெனினது கட்டுரையின் "கருப்பொருளே" இதைத்தான் காட்டுகின்றன. உண்மையென்னவெனில் லெனின் நேரடியாக எனது கட்டுரையின் சொற்களை மேற்கோளாக காட்டி ஒரு சுயாதீனமானதும் துணிவானதுமான பாட்டாளி வர்க்க கொள்கை மாத்திரந்தான் பாட்டாளி வர்க்கமல்லாத கிராமப்புற வெகுஜனங்களைப் பின்தொடர வைத்து நிலப்பிரபுக்களின் நிலபுலன்களை பறித்தெடுத்து முடிமன்னனையும் தூக்கியெறியும் போன்றவற்றை சொல்லி மேலும் தொடர்ந்தார். ட்ரொட்ஸ்கி, இதுதான் புரட்சிகர ஜனநாயக சர்வாதிகாரம் என்று கருத்திற்கொள்ளவில்லை, வேறு சொற்களில் சொல்வதென்றால் லெனின் இங்கே உறுதிப்படுத்தி சான்று பகருகிறார். ட்ரொட்ஸ்கி உண்மையில் போல்ஷிவிச சூத்திரத்தின் முழு உள்ளடக்கத்தையும் ஏற்றுக்கொள்கிறார் (பாட்டாளி விவசாயிகளது ஒத்துழைப்பையும் அவ் ஒத்துழைப்பின் ஜனநாயகக் கடமையையும்) ஆனால் இதுதான் அதாவது தேசியப் புரட்சியின் ஒட்டுமொத்தந்தான் ஜனநாயக சர்வாதிகாரம் என்பதை அங்கீகரிக்க மறுக்கிறார். ஆகையால் இதிலிருந்து தொடர்வது என்னவெனில், வெளிப்படையாக 'கூர்மையான' இந்த தர்க்க கட்டுரையில் உள்ள சர்ச்சை புரட்சியின் அடுத்த கட்டத்தின் வேலைத்திட்டத்தையும் அதன் வர்க்க உந்துசக்திகளையும் சம்பந்தப்படுத்தவில்லை, மாறாக நுட்பமாக இந்த சக்திகளின் அரசியல் இயைபுபடுத்தலை, சர்வாதிகாரத்தின் அரசியல் மற்றும் கட்சி குணாம்சத்தை சம்பந்தப்படுத்துகிறது என்பதாகும். அதேவேளை, அந்நாளைய நிகழ்வுப்போக்குகளின் தெளிவற்ற தன்மையின் ஒரு பங்கின் விளைவாகவும் ஒரு பகுதி கன்னைவாத மிகைப்படுத்தல்களின் விளைவாகவும், தர்க்கரீதியான தப்பபிப்பிராயங்கள் போன்றவை புரிந்துகொள்ளக்கூடியதும் தவிர்க்க முடியாதவையுமாகும். ஆனால் சம்பவங்கள் நடந்து முடிந்ததன் பின்னர் பிரச்சினையில் அத்தகைய குழப்பத்தை அறிமுகப்படுத்துவதற்கு றடெக் அப்படி சூழ்ச்சி செய்வது முற்றிலும் புரிந்துகொள்ள முடியாததாகும்.

லெனினுடனான எனது அரசியல் விவாதம் புரட்சியிலே விவசாயிகள் சுயாதீனமாகச் செயற்படும் சாத்தியக்கூறுகள் இருக்கிறதா (எந்த மட்டத்திற்கு சுயாதீனமாகச் செயற்பட முடியும்) குறிப்பாக ஒரு சுயாதீனமான விவசாயிகள் கட்சிக்கான சாத்தியக்கூறுகள் இருக்கிறதா என்பதாகும். இந்த விவாதத்திலே விவசாயிகளின் சுயாதீனமான பாத்திரத்தை லெனின் மிகையாக மதிப்பிட்டுள்ளார் என்று நான் குற்றஞ்சாட்டினேன். நான் விவசாயிகளின் புரட்சிகரப் பாத்திரத்தை குறைத்து மதிப்பிடுவதாக லெனின் என்னைக் குற்றஞ்சாட்டினார். வாதிக்கப்படும் விஷயம் பற்றிய தர்க்கத்திலிருந்தே இது வந்தது. இரண்டு தசாப்தங்களுக்கு பின்னர் அன்றைக்கிருந்த கட்சி உறவுகளின் உள்ளடக்கத்திலிருந்து துண்டாடி வெளியே எடுத்து, ஒவ்வொரு வாக்குவாதங்களையோ இரண்டாந்தர தவறுகளையோ பரம அர்த்தமுள்ளதாக முதலீடுசெய்து வாக்குவாதங்களின் உண்மையான அச்சு என்னவாக இருந்தது என்பதை அறிய எமது புரட்சியின் அனுபவ வெளிச்சத்தில் தங்கியிராமல், இந்த வேறுபாடுகளின் வார்த்தையளவில் இல்லாத உண்மையான குறியிலக்கு என்னவென்பதை கருத்திற் கொள்ளாமல், இன்று எவரும் இந்த பழைய மேற்கோள்களை பயன்படுத்துவது வெறுக்கத்தக்கது இல்லையா?

புரட்சியின் கட்டங்கள் பற்றிய லெனினது பொழிப்புக் கட்டுரையிலிருந்து தேர்ந்தெடுக்கும் மேற்கோள்களை நான் மட்டுப்படுத்த நிர்பந்திக்கப்பட்டுள்ளேன். இது 1905-ன் பிற்பகுதியில் எழுதப்பட்டது ஆனால் 1926-ல் தான் முதன் முதலாக லெனினது கதம்பம்* என்ற பேரில் 5-வது பாகமாக வெளியிடப்பட்டது. *(புரட்சியின் பருவங்கள் திசையும் முன்னோக்குகளும் 4-வது பதிப்பு x, 73-74 சிறிய லெனின் நூலகம், ஆங்கிலப் பதிப்பு பாகம் Vl, 1905 புரட்சி (1931) பக்கம் 54, 55) இந்தக் கட்டுரையின் பிரசுரமானது எதிர்ப்புக் கன்னைக்காரர்களுக்கு கிடைத்த அழகான பிரசுரமென்றே றடெக் அடங்கலான எல்லா எதிர்ப்புக்காரர்களும் மதிப்பளித்தார்கள் என்பதை இங்கே நான் ஞாபகப்படுத்துகிறேன். ஸ்ராலினிச கட்டுரைகளின் நியாயப் பிரமாணப்படி இக்கட்டுரைகளிலே லெனின் ட்ரொட்ஸ்கிச தவறைவிட்டார். கம்யூனிச அகிலத்தின் நிர்வாக சபையின் 7-வது பிளீனத்தின் தீர்மானத்தின் முக்கிய விடையம் என்னவெனில் அது ட்ரொட்ஸ்கிசம் என்று கண்டித்ததெல்லாம் உண்மையிலே வேண்டுமென்றும் பகிரங்கமாகவும் லெனினது அடிப்படை கட்டுரைக்கு எதிரான கண்டனமாகும். ஸ்ராலினிஸ்டுகள் தங்களது அந்தப் பிரசுரத்தின்பால் மூர்க்கங்கொண்டு பல்லை நெறுமினார்கள். ஆய்வுக்கட்டுரைகளின் இந்த தொகுதியின் பதிப்பாசிரியர் கமனேவ் கொஞ்சமும் நாணமின்றி, எங்களிடையே ஒரு கூட்டு தயாரிக்கப்பட்டிருந்திராவிட்டால் தான் எந்தச் சூழ்நிலையிலும் அந்த ஆவணத்தை பிரசுரிக்க விட்டிருக்கமாட்டேன் என்று வெளிப்படையாக எந்த வெட்கமும் இல்லாமல் "இயல்பாகவே' கூறினார். கடைசியாக போல்ஷிவிக்கிலே கொஸ்ற்சேவா எழுதிய ஒரு கட்டுரையில், இந்த ஆய்வுரைகள், விவசாயிகளை பற்றி முழுமையாகவும் நடுத்தர விவசாயிகளை பற்றிக் குறிப்பாகவும் லெனின் ட்ரொட்ஸ்கிச நிலைப்பாட்டில் இருந்தார் என்ற குற்றத்திலிருந்து அவரைக் காப்பாற்றுமுகமாக கபடத்தனமாக உண்மைக்குப்புறம்பாக திரிக்கப்பட்டிருந்தன.

இதனுடன் சேர்த்து 1909-ல் லெனின் எழுதிய எனக்கும் அவருக்குமிடையேயுள்ள கருத்து வேற்றுமையில் அவரது சொந்த மதிப்பீட்டை இங்கே மேற்கோள் காட்டுகிறேன்.

"இந்த நேரத்தில் ஜனநாயக வெகுஜனங்களின் பிரதிநிதிகள் தொழிலாளர் அரசாங்கத்திலே பங்கு கொள்வதை தோழர் ட்ரொட்ஸ்கி அனுமதித்துள்ளார். அதாவது பாட்டாளிகளதும் விவசாயிகளதும் பிரதிநிதிகளது அரசாங்கத்தை அவர் அனுமதித்துள்ளார். எந்தச் சூழ்நிலையிலே புரட்சிகர அரசாங்கத்திலே பாட்டாளிகள் பங்கு கொள்வதை அனுமதிப்பது என்பது வேறு விடையம் இந்தப் பிரச்சினையிலே போல்ஷிவிக்குகள் ட்ரொட்ஸ்கியை மாத்திரமல்ல போலந்து சமூக ஜனநாயக வாதிகளையும் நேருக்கு நேர் முகங்கொடுப்பதை அதிகமாகத் தவறிவிட்டார்கள். புரட்சிகர வர்க்கங்களின் சர்வாதிகாரம் என்ற பிரச்சினை இந்த அல்லது அந்த புரட்சிகர அரசாங்கத்திலே "பெருபான்மை" பற்றிய பிரச்சினையாகவோ அன்றேல் என்ன சூழ்நிலையிலே அந்த அரசாங்கத்திலோ இந்த அரசாங்கத்திலோ சமூக ஜனநாயகவாதிகள் பங்குகொள்வதை அனுமதிப்பது பற்றிய பிரச்சினையாகவோ குறைக்கப்படத்தக்கதல்ல (XI, பகுதி மி, பக்கம் 229 எனது அழுத்தம்)* *(எங்களது புரட்சியிலே பாட்டாளிகளது போராட்டத்தின் இலக்கு 4-வது பதிப்பு XV, பக்கம் 344)

பாட்டாளிகளதும் விவசாயிகளதும் பிரதிநிதிகளின் அரசாங்கத்தை ட்ரொட்ஸ்கி ஏற்றுள்ளார் என்றும் அதிலிருந்து ட்ரொட்ஸ்கி விவசாயிகளிடமிருந்து "தாண்டிப்பாயவில்லை" என்பதும் இந்த லெனினது மேற்கோள்களிலிருந்து இது மீண்டும் உறுதிப்படுத்தப்பட்டுள்ளது. சர்வாதிகாரப் பிரச்சினை அரசாங்கத்திலுள்ள பெரும்பான்மை என்ற பிரச்சினைக்குள் சுருங்கிப்போகக் கூடாதென்று லெனின் மீண்டும் அழுத்திச் சொன்னார். இதுவெல்லாம் விவாதத்திற்கு அப்பால் சென்றுவிட்டது. இங்கு சம்பந்தப்பட்டுள்ளது என்னவென்றால், முதலும் முக்கியமானதுமாக பாட்டாளிகளதும் விவசாயிகளதும் கூட்டுப் போராட்டம் மற்றும் அதன் விளைவாக விவசாயிகள் மீது செல்வாக்கை பெறும் பொருட்டு தாராண்மை அல்லது தேசிய முதலாளித்துவத்திற்கு எதிரான பாட்டாளி வர்க்கத்தின் முன்னனிப்படையின் போராட்டம் ஆகும். ஆனால் தொழிலாளர்களதும் விவசாயிகளதும் புரட்சிகர சர்வாதிகார பிரச்சினையை அரசாங்கத்தில் ஏதாவது பெரும்பான்மை வகிப்பது என்ற பிரச்சினைக்கு சுருக்கக்கூடாது. இருந்தபோதிலும் புரட்சியின் வெற்றியின்போது இந்தப் பிரச்சினை தவிர்க்க முடியாதபடி தீர்க்கமாக எழத்தான் செய்யும். நாங்கள் பார்த்ததுபோல (என்ன நடந்தாலும்) கட்சி ஒரு புரட்சிகர அரசாங்கத்தில் பங்கு கொள்ள வேண்டிய நிலை ஏற்பட்டால் அப்பொழுது சிலவேளை ட்ரொட்ஸ்கியோடும் போலந்து சமூக ஜனநாயகவாத தோழர்களோடும் முரண்பட நேர்ந்தாலுமென்று அதற்கேற்ற வகையில் செயல்பட லெனின் கவனமாக பிரத்தியேக தயாரிப்பை மேற்கொண்டிருந்தார். பாட்டாளி வர்க்க பிரதிநிதிகள் சிறுபான்மையினராக ஜனநாயக அரசாங்கத்திலே பங்கு கொள்ள வேண்டியது லெனினைப் பொறுத்தவரை தத்துவார்த்த ரீதியில் அனுமதிக்கக்கூடியது. ஆதலால் அபிப்பிராய பேதங்கள் வரக்கூடும் என்று எதிர்பார்த்தார். அப்படி அபிப்பிராய பேதங்கள் எங்களுக்குள் ஏற்படவில்லை என்று நடந்து முடிந்த சம்பவங்கள் நிறுவிக்காட்டியுள்ளன. 1917 நவம்பரில் சமூகப் புரட்சியாளர்களோடும் மென்ஷிவிக்குகளோடும் ஒரு கூட்டரசாங்கம் தொடர்பாக கட்சியின் உயர் மட்டத் தலைமையிலே ஒரு கடுமையான போராட்டம் சீறியெழுந்தது. சோவியத்துக்கள் அடிப்படையில் கூட்டரசாங்கத்திற்கு கொள்கையளவில் ஆட்சேபிக்காமல், போல்ஷிக் பெரும்பான்மை பாதுகாக்கப்பட வேண்டும் என்று லெனின் திட்டவட்டமாகக் கோரினார். இந்த போராட்டத்தில் லெனினோடு நான் தோளோடு தோள் சேர்த்து நின்றேன்.

இப்பொழுது றடெக் சொல்வதைப் பார்ப்போம். பாட்டாளிகளதும் விவசாயிகளதும் ஜனநாயக சர்வாதிகாரம் பற்றிய முழுப் பிரச்சினையையும் றடெக் எந்த மட்டத்திற்கு சுருக்கியுள்ளார்?

1905 காலத்திய போல்ஷிவிக் தத்துவம் அடிப்படையிலேயே சரி என நிரூபிக்கப்பட்டதா? என்று றடெக் 'அங்கே' கேட்கிறார். பெட்ரோகிராட் தொழிலாளர்கள் விவசாயிகளது கூட்டு நடவடிக்கை (பெட்ரேகிராது கோட்டை உட்படைகள்) ஜாரிசத்தைத் தூக்கி வீசியது. (1917-ல் ட்ரொட்ஸ்கி). 1905-ன் சூத்திரம், வர்க்கங்களிடையேயான பரஸ்பர உறவுகளின் அடிப்படையை மாத்திரம் தீர்க்கதரிசனம் செய்ததேயொழிய ஒரு ஸ்தூலமான அரசியல் ஸ்தாபனத்தையல்ல.

தயவுசெய்து ஒரு நிமிடம் பொறுங்கள்! பழைய லெனினிச சூத்திரத்தை ஒரு 'குறியீட்டுக்கணித' சூத்திரமாக தீர்மானிப்பதன்மூலம், றடெக் யோசனையற்று ஒரு வெற்றுப் பொது இடமாகச் சுருக்குவது போல அது குறைக்கப்படுவது அனுமதிக்கக்கூடியது என நான் குறிப்பாய் தெரிவிக்கவில்லை. "பாட்டாளிகளும் விவசாயிகளும் சேர்ந்து ஜாரிசத்தை தூக்கியெறிந்ததில் இந்த அடிப்படை விஷயம்" அடையப்பட்டது. ஆனால் அனைத்து வெற்றிவாகை சூடிய புரட்சிகளிலும் இந்த 'அடிப்படை விஷயம்' விதிவிலக்கில்லாமல் அடையப்பட்டன. ஜார்கள் நிலப்பிரபுக்கள், பாதிரிகள் போன்றோர் எங்கும் எப்பொழுதும் பாட்டாளிகளதும் அன்றேல் அவர்களது முன்னோர்களான பிலேபியன்களதும் விவசாயிகளதும் கைகளினால் நையப்புடைக்கப்பட்டார்கள். 16ம் நூற்றாண்டிலும் அதற்கு முன்னரும் ஜேர்மனியில் இதுவே நடந்தது. சீனாவில் தொழிலாளிகளும் விவசாயிகளும் 'இராணுவவாதிகளை' நையப்புடைத்தார்கள். இவைக்கும் ஜனநாயக சர்வாதிகாரத்திற்கும் என்ன சம்மந்தம்? அப்படியாயின் சர்வாதிகாரம் பழைய எந்தப் புரட்சிகளிலும் எழவில்லை, சீனப்புரட்சியிலும் அது எழவில்லை. ஏன் அப்படி எழவில்லை? எனெனில் தொழிலாளர்களுக்கும் விவசாயிகளுக்கும் புறமுதுகால் புரட்சியின் கள்ள வேலையை, முதலாளித்துவத்தை உட்கார வைக்க முயற்சித்தவர்கள் இருந்தார்கள். "அரசியல் ஸ்தாபனத்திலிருந்து" தன்னை உக்கிரமாக சூக்குமப்படுத்திய றடெக் ஒரு புரட்சியின் "மிக அடிப்படை விஷயமான" புரட்சிக்கு யார் தலைமை கொடுப்பது, யார் ஆட்சியை கைப்பற்றுவது என்பதை மறந்துவிட்டார். ஒரு புரட்சி எப்படியென்றாலும் ஆட்சியதிகாரத்துக்கான போராட்டமாகும். இது ஒரு அரசியல் போராட்டம். இங்கே போராடும் வர்க்கங்கள் வெற்றுக்கையால் போராடுவதில்லை. மாறாக "அரசியல் ஸ்தாபனம்" என்ற ஊடகத்தின் மூலமே போராடுவார்கள் (கட்சிகள் போன்றவை).

எங்களை பாவிகள் என்று இடிமுழக்கம் செய்யும் "மார்க்சிய லெனிச விதிமுறையின் சிக்கல் தன்மை பற்றி ஆதி அந்தம் மட்டும் சிந்திக்காத" றடெக் போன்றவர்கள் விஷயத்தை இப்படி விளங்கி வைத்துள்ளார்கள்: "அனைத்து விடயமும், தொழிலாளர் விவசாயிகளது கூட்டரசாங்கத்தல் வேற்றுமையின்றி முடிவுக்கு வரும். இது எந்தவித வேற்றுமையுமற்ற தொழிலாளர் விவசாயிகள் கட்சிகளின் கூட்டரசாங்கமென்று சிலர் எண்ணுகிறார்கள்."

என்ன மரமண்டைகள் 'இவைகள்'! றடெக்குங்கூட என்ன யோசித்தார்? வெற்றிவாகை சூடிய புரட்சியானது புரட்சிகர வர்க்கங்களின் ஒரு பிரத்தியேகமான பரஸ்பர உறவை பிரதிபலிப்பதையும் முத்திரை குத்திச் செல்வதையும் பிணைந்திருக்காதென்றா றடெக் யோசிக்கிறார்? றடெக் 'சமுதாயவியல்' பிரச்சினையை வெறும் வெற்று வசனங்கள் மாத்திரம் மிஞ்ச வேறொன்றும் மிஞ்சாத மட்டத்திற்கு ஆழப்படுத்தியுள்ளார்.

தொழிலாளர்களதும் விவசாயிகளதும் கூட்டினது அரசியல் வடிவத்தை சூக்குமப்படுத்த இவர்களை அனுமதிக்கக் கூடாதென்று இதே றடெக் 1927 மார்ச்சில் கம்யூனிச கல்விக் கழகத்தில் ஆற்றிய உரையில் பயன்படுத்திய பின்வரும் சொற்கள் திறமாக எங்களுக்கு எடுத்துக்காட்டுகின்றன:

"ஒரு வருடத்திற்கு முன்னதாக இந்த அரசாங்கத்தை (கான்ரோன்) விவசாயிகள் தொழிலாளர் அரசாங்கமென்று நாமஞ்சூட்டி பிராவ்தாவில் நான் ஒரு கட்டுரை எழுதினேன். பதிப்பாசிரியர் குழுவில் இருந்த தோழர் ஒருவர் நான் இதிலே தவறிழைத்ததாக ஊகித்து அதைத் தொழிலாளர் விவசாயிகள் அரசாங்கம் என்று மாற்றினார். நான் அதை எதிர்த்து ஆட்சேபிக்காது தொழிலாளர் விவசாயிகள் அரசாங்கமென்று இருக்கவிட்டேன்."

ஆகவே மார்ச் 1927-ல் (1905-ல் அல்ல) விவசாயிகள் தொழிலாளர் அரசாங்கம் என்பது தொழிலாளர் விவசாயிகள் அரசாங்கத்திலும் வேறுபட்டதென்பது றடெக்கினது அபிப்ராயம். பிராவ்தா ஆசிரியருக்கு அது புரியவில்லை. எவ்விதத்திலும் எனக்கு அது விளங்கவில்லை என்பதை ஒப்புக்கொள்ளுவேன். எங்களுக்கு தொழிலாளர் விவசாயிகள் அரசாங்கம் என்பது நன்றாக விளங்கும். விவசாயிகள் தொழிலாளர் அரசாங்கம் என்னவிதத்திலே தொழிலாளர் விவசாயிகள் அரசாங்கத்தினின்றும் வேறுபட்டிருக்கிறது? தயவுசெய்து புதிரான இந்த பெயரடைகளின் இடம்மாற்றலை விளங்கப்படுத்தினால் பெரிய உதவியாக இருக்கும். இங்கே தான் நாங்கள் பிரச்சினையின் இருதயத்தை தொடலாம். 1926-ல் சியாங்கே சேக்கின் கன்ரோன் அரசாங்கத்தை விவசாயிகள் தொழிலாளர் அரசாங்கமென்று றடெக் நம்பினார். 1927-ல் அதே சூத்திரத்தை மீண்டும் உச்சாடனம் செய்தார். உண்மையில் தொழிலாளர் விவசாயிகள் போராட்டத்தை பாவித்து பின்பு அவர்களை இரத்த வெள்ளத்தில் மூழ்கடித்துக் கொணர்ந்த ஓர் முதலாளித்துவ அரசாங்கமாக அது நிறுவப்பட்டது. இந்த தவறை எவ்வாறு விளங்கப்படுத்தலாம்? றடெக் இலகுவாக தப்புக்கணக்கு போட்டாரா? இது இலகுவாக, தப்பாய் எடைபோடுவதற்கு அப்பால் உள்ளது. எனக்கு அது விளங்கவில்லை. நான் அதைக் காணவில்லை. நான் ஒரு தவறுவிட்டுவிட்டேன் என்று ஏன் அப்படி அதைச் சொல்லவில்லை. ஆனால் அது அப்படியல்ல இது தகவல்கள் பற்றாமையால் ஏற்பட்ட காரணத் தவறல்ல. ஆனால் அதற்கும் மேலாக இன்று தெளிவானது போல, அவை ஆழமான கோட்பாட்டுத் தவறாகும். தொழிலாளர் விவசாயிகள் அரசாங்கத்திற்கு எதிரான விவசாயிகள் தொழிலாளர் அரசாங்கம் ஆனதொன்றுமல்ல, மாறாக கோமின்டாங் பற்றியதாகும். இதைத்தவிர வேறு எந்த அர்த்தத்தையும் கொள்ள இயலாது. விவசாயிகள், பாட்டாளி வர்க்கத்தை பின்தொடரவில்லையெனில் அவர்கள் முதலாளி வர்க்கத்தை பின்தொடருவார்கள். ஸ்ராலினிச கன்னையின் 'இரண்டு வர்க்க, தொழிலாளர் விவசாயிகள் கட்சிக்கு' எதிரான எனது விமர்சனத்தில் இந்தப் பிரச்சினை போதியளவு தெளிவாக்கப்பட்டுவிட்டது என்றே நான் நம்புகிறேன். (பார்க்க: கம்யூனிச அகிலத்தின் வரைவு வேலைத் திட்டம்: அடிப்படை மீதான ஓர் விமர்சனம்)

தொழிலாளர் விவசாயிகள் அரசாங்கத்திற்கு முற்றிலும் வேறுபடுத்திக் காட்டலில் கன்ரோனின் 'விவசாயிகள்' தொழிலாளர் அரசாங்கம்' என்பது, இன்றைய சீன அரசியல் மொழியில் பாட்டாளி வர்க்க சர்வாதிகாரத்திற்கு எதிரான ஜனநாயக சர்வாதிகாரம் என்பதன் கருதத்தக்க வெளிப்பாடு மட்டுமே ஆகும்; வேறுவார்த்தைகளில் சொல்வதென்றால் கம்யூனிச அகிலம், 'ட்ரொட்ஸ்கிஸ்ட்' என்று முத்திரை குத்தும் போல்ஷிவிக் அரசியலுக்கு எதிரான ஸ்ராலினிச கோமின்டாங் கொள்கையின் உருவாகும்.

1. நான்கு டுமாவில் விவசாயிகளது பிரதிநிதிகளாகவிருந்த ட்ருடோவிக்குள் காடேட்டுகள் (தாராண்மைவாதிகள்) மற்றும் சமூக ஜனநாயகவாதிகளுக்கிடையே தொடர்ச்சியாக ஊசலாடிக்கொண்டிருந்தார்கள். - லியோன் ட்ரொட்ஸ்கி.[ RETURN TO TEXT]

2. நூற்றுக்கணக்கான மேற்கோள்களில் இந்த மேற்கோள் நிறுவிக்காட்டும் 1905 புரட்சியின்போதே எனக்கு விவசாயிகள் இருப்பு பற்றியதிலும் மேலும் விவசாயப் பிரச்சினை தீர வேண்டும் என்பதிலும் ஐயப்பாடு இருந்தது என்று போகிறபோக்கில் காட்டுவது, அதாவது விவசாயிகளின் முக்கியத்துவம் மாஸ்லோவ், தேல்னகமர், தேல்மன், நெம்ளெ, காச்சின் போன் போன்ற மற்றைய சமூகவியல் வாதிகளால் எனக்கு விளக்கி சொல்லப்படுவதற்கு வெகு காலத்திற்கு முன்னரேயாகும் -லியோன் ட்ரொட்ஸ்கி [RETURN TO TEXT]